شانکلغتنامه دهخداشانک . [ ن َ ] (اِ مصغر) سنگدانه ٔ مرغان را گویند. (فرهنگ جهانگیری ). سنگدان و چینه دان مرغان را گویند. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ) (شمس اللغات ). قانِصَه . حُوَیصَلَه . ژاغر. || خانه ای که زنبور عسل سازد و شهد در آن کند. (شمس اللغات ). || جامه ٔ سفید. (شمس اللغات ).
صانقلغتنامه دهخداصانق . [ ن ِ ] (ع ص ) سخت قوی و استوار. || شتربان ماهر در خدمت شتران . (منتهی الارب ).
سنغلغتنامه دهخداسنغ. [ ] (ع اِ) نوعی از غلات که با برگ آن حصیر بافند و سناق نیز خوانده میشود. (از دزی ج 1 ص 694).
سنقلغتنامه دهخداسنق . [ س َ ن َ ] (ع مص ) ناگوار شدن از شیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (المصادر زوزنی ). ناگوارد شدن بچه ٔ شتر از شیر. (ناظم الاطباء).
شانکرلغتنامه دهخداشانکر. (فرانسوی ، اِ) زخم کوچکی که انساج مجاور خود را فرامیگیرد،و مضمحل میسازد. این زخم بیشتر در مجاورت مخاط دهان ، گوشه ٔ لبها و اعضای تناسلی ظاهر میشود. شانکر بر دو قسم است : شانکر سخت یا شانکر سیفلیسی که مشخص دوره ٔ اول سیفلیس است ، دیگر شانکر نرم است که عاملش باسیلی مشخص
شانکرلغتنامه دهخداشانکر. [ ] (اِخ ) بحسب ضبط تاریخ قم نام محلی بوده است جزء طسوج الدور از نواحی مابین قم و تفرش . (تاریخ قم ص 117 و 143).
شانکرفرهنگ فارسی عمیدزخمی مملو از چرک در آلت تناسلی که در بیماری‌هایی چون سوزاک، سیفلیس، و یا سل پوستی به‌وجود می‌آید.
شگالهلغتنامه دهخداشگاله . [ ش َ ل َ / ل ِ ](اِ) همه . تمام . جملگی . (ناظم الاطباء). تمام . همه . (آنندراج ) (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) : گر بوزد خوش نسیم شانک بادام سیم نثارت کند درست و شگاله .ناصرخسرو
ازللغتنامه دهخداازل . [ اَ زَل ل ] (ع ص ) مرد شتاب . || آنکه بر پیشانی اثر شکستگی یا زائد از شجّه دارد. (منتهی الارب ). || آنکه ران و سرونش لاغر باشد. لاغرسرین . (مهذب الاسماء). مرد سبک سرین . مؤنث : زَلاّء. (منتهی الارب ). || گرگ لاغرسرون . گرگ لاغر و سبک سرین و او از کفتار و گرگ زاید. (من
مأنلغتنامه دهخدامأن . [ م َءْن ْ ] (ع مص ) بر تهیگاه یا بر ناف زدن و رسیدن آن را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پرهیز کردن و ترسیدن .(از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برداشتن بار و گرانی قوم را و خورش دادن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تحمل کردن مؤون
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن جعفربن حمدان بن مالک القطیعی البغدادی مکنی به ابوبکر قطیعی . در نامه ٔ دانشوران (ج 3 ص 121) آمده است که : وی از فضلای عرفای مائه ٔ چهارم هجریه است . درزمان مطیع و طایع بوده نسبش بد
شأنلغتنامه دهخداشأن . [ ش َءْن ْ ] (ع اِ) کار و حال . (منتهی الارب ). حال و امر. (از اقرب الموارد). کل یوم هو فی شأن (قرآن 29/55)؛ ای فی امر. یعنی یا می آفریند و یا میمیراند و یا روزی میدهد و یا آنکه گناهی را می آمرزد و بلایی را دفع میکند. و یقال : ما شأن
شانکرلغتنامه دهخداشانکر. (فرانسوی ، اِ) زخم کوچکی که انساج مجاور خود را فرامیگیرد،و مضمحل میسازد. این زخم بیشتر در مجاورت مخاط دهان ، گوشه ٔ لبها و اعضای تناسلی ظاهر میشود. شانکر بر دو قسم است : شانکر سخت یا شانکر سیفلیسی که مشخص دوره ٔ اول سیفلیس است ، دیگر شانکر نرم است که عاملش باسیلی مشخص
شانکرلغتنامه دهخداشانکر. [ ] (اِخ ) بحسب ضبط تاریخ قم نام محلی بوده است جزء طسوج الدور از نواحی مابین قم و تفرش . (تاریخ قم ص 117 و 143).
شانکرفرهنگ فارسی عمیدزخمی مملو از چرک در آلت تناسلی که در بیماری‌هایی چون سوزاک، سیفلیس، و یا سل پوستی به‌وجود می‌آید.
کاشانکلغتنامه دهخداکاشانک . [ ن َ ] (اِخ ) دهی جزء بخش شمیران شهرستان تهران ، واقع در 6هزارگزی خاور تجریش . در کوهستان و سردسیر و دارای 322 تن سکنه است . قنات دارد و رودخانه ٔ دارآباد در آن جاری است . محصول آن غلات و بنشن و میو
کاشانکلغتنامه دهخداکاشانک . [ ن َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان غار بخش ری شهرستان تهران ، واقع در 18هزارگزی جنوب باختری ری و 6هزارگزی باختری کهریزک . در جلگه و معتدل و دارای 88 تن سکنه است . آب آن ا
کشانکلغتنامه دهخداکشانک . [ ک َ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سملقان بخش مانه ٔ شهرستان بجنورد. واقع در 23هزارگزی جنوب باختری مانه و دو هزارگزی جنوب شوسه ٔ عمومی بجنورد به نردین با 593تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و
ترارسانی نشانکsignal transductionواژه‌های مصوب فرهنگستانپذیرش و تبدیل و انتقال پیام شیمیایی به‌وسیلۀ یاخته
آینة بازیابی نشانکsignal-recycling mirrorواژه‌های مصوب فرهنگستانآینهای که در تداخل‌سنج‌های بازیافت نشانک/ سیگنال برای افزایش حساسیت به کار می‌رود متـ . آینة بازیابی سیگنال
