شباهنگ

šabāhang

معنی

۱. (زیست‌شناسی) مرغ سحر؛ مرغ سحرخوان؛ بلبل.
۲. (نجوم) ستارۀ صبح؛ ستارۀ کاروان‌کش؛ شعری: ◻︎ چو یک بهره از تیره‌شب درگذشت / شباهنگ بر چرخ گردان بگشت (فردوسی: ۲/۱۲۲).

مترادف

۱. بلبل، سحرخوان، مرغسحر
۲. ستارهصبح، شعری، کاروانکش

جست‌وجوی دقیق

شباهنگ

لغت‌نامه دهخدا

شباهنگ . [ ش َ هََ ] (اِ مرکب ) شب آهنگ . قصدکننده به وقت شب . (غیاث اللغات ). بقصد آمدن در شب . قصد کردن کاری در شب . (فرهنگ نظام ). || شبانگاه . (فرهنگ خطی ) (غیاث اللغات ) (انجمن آرا). || خانه ٔدهقانی . (ناظم الاطباء). || بلبل ، که مرغ سحرخوان است . چون بلبل در بین الطلوعی

شباهنگ

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) مرغ سحر؛ مرغ سحرخوان؛ بلبل.۲. (نجوم) ستارۀ صبح؛ ستارۀ کاروان‌کش؛ شعری: ◻︎ چو یک بهره از تیره‌شب درگذشت / شباهنگ بر چرخ گردان بگشت (فردوسی: ۲/۱۲۲).

شباهنگ

فرهنگ فارسی معین

(شَ هَ) (اِمر.)1 - مرغ سحر. 2 - تیشتر، ستارة شعری '، ستارة صبح .

شباهنگ

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بلبل، سحرخوان، مرغسحر ۲. ستارهصبح، شعری، کاروانکش

شباهنگ

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: šabāhang) (= شب آهنگ) (در قدیم) (در نجوم) شِعرای یمانی ، ستاره‌ی بامدادی ، ستاره‌ی سهیل ؛ نام پرنده‌ای (بلبل) ، شب آهنگ کننده ، مرغ سحر ، مرغ سحرخوان .

جست‌وجوی هم‌آوا

شباهنگ رازی

لغت‌نامه دهخدا

شباهنگ رازی . [ ش َ هََ گ ِ ] (اِخ ) نام وی میرزا سیدعلی از نجبا و سادات تهران بود. در آغاز کسب میکرد سپس آن را رها کرد و به فراگرفتن کمال و اخلاق پرداخت تا آنکه در اندک مدتی به حکم ذوق فطری که داشت یکی از فحول شعرای فصیح زمان خود گشت . و اغلب اشعار او درمدح ائمه (ع ) است . و

سبوهین

لغت‌نامه دهخدا

سبوهین . [ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان رودبار بخش معلم کلایه ٔ شهرستان قزوین واقع در 3000 گزی باختر معلم کلایه . هوای آن سرد و دارای 368 تن سکنه است . آب آنجا از چشمه سار تأمین میشود. محصول آن غلات ، لوبیا،

شاباهان

لغت‌نامه دهخدا

شاباهان . (اِ) رجوع به شبهان شود.

صبوان

لغت‌نامه دهخدا

صبوان . [ ص ِ ب ْ] (ع اِ) ج ِ صبی . (منتهی الارب ). رجوع به صبی شود.

صبوان

لغت‌نامه دهخدا

صبوان . [ ص َ ب َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ صبا. (منتهی الارب ). رجوع به صبا شود.

جست‌وجوی مشابه

شباهنگام

لغت‌نامه دهخدا

شباهنگام . [ ش َ هََ / هَِ ](اِ مرکب ، ق مرکب ) شبان هنگام . وقت شب . عشاء. (مقدمه ٔ التفهیم ص قسط). در شب . هنگام و وقت شب . (ناظم الاطباء) : شباهنگام نو پدید آید به اول ماه . (التفهیم ). پدید آیند به مغرب شباهنگام .