شراشرلغتنامه دهخداشراشر. [ ] (اِخ ) مصری . ورّاق و او کتابت مصحف نیز می کرده است . در نیمه ٔ اول قرن چهارم . (ابن الندیم ).
شراشرلغتنامه دهخداشراشر. [ ش َ ش ِ ] (ع اِ) گرانیها. || نفس . || محبت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تمامه ٔ تن . (منتهی الارب ). تمامی تن . (از ناظم الاطباء).
سراسرلغتنامه دهخداسراسر. [ س َ س َ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) (از: سر + ا واسطه + سر، مانند: دمادم ، کشاکش ، برابر) پهلوی «سَراسَر». (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). همه و تمام . (برهان ). کنایه از تمام و مجموع . (آنندراج ) : بزرگی سراسر بگفتار نیست دو صد گفته چون نیم ک
مِنْ (قمَِّ) الرّأس إلي أخْمَصِ القدم (أو القَدَمَين)دیکشنری عربی به فارسیسرتا پا , از سر تا پا , جملگي , تماماً , يکپارچه (سرتاپا) , شراشر (سراسر) وجود
ذباذبلغتنامه دهخداذباذب . [ ذَ ذِ ] (ع اِ) نره . شرم مرد. و آن مفردی است بصورت جمع. || ج ِ ذَبذَبة. || ذباذِب ُ الذّنب ، شراشر ذنب ؛ یعنی اطراف دنب .
شرشرةلغتنامه دهخداشرشرة. [ ش ِ ش ِ رَ ] (ع اِ) یکی شِرشِر. (از اقرب الموارد). گیاهی است . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). رجوع به شرشر شود. || پاره ای از هر چیزی . ج ، شَراشَر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).