شرافتلغتنامه دهخداشرافت . [ ش َ / ش ِ ف َ ] (ع اِمص ) شرف . بزرگی . بزرگواری . بزرگ مقداری .مجد. رفعت . قدر. (یادداشت مؤلف ). نجابت و اصالت و بزرگواری و بلندقدری و بزرگ مرتبگی . (ناظم الاطباء).- شرافت نسب ؛ ارجمندی از حیث خاندان و
صرافتلغتنامه دهخداصرافت . [ ص َ ف َ ] (ع مص ) سره کردن . (غیاث ). خالص کردن . (غیاث ). معاوضه و مبادله ٔ هر چیز. (ناظم الاطباء). || خالص بودن . (غیاث ). || (اِمص ) در تداول فارسی ، توجه . میل : بصرافت طبع؛ بمیل خود. از صرافت کاری افتادن ؛ آن را فراموش کردن .
شرافتمندلغتنامه دهخداشرافتمند. [ ش َ / ش ِ ف َ م َ ] (ص مرکب ) بزرگ و دارای بزرگواری و شرف . شریف . اصیل . نژاده . نجیب .
شرافتمندانهلغتنامه دهخداشرافتمندانه . [ ش َ / ش ِ ف َ دا ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) از روی شرافت و بزرگواری . مقرون به شرافت .
شرافتمندیلغتنامه دهخداشرافتمندی . [ ش َ / ش ِ ف َم َ ] (حامص مرکب ) بزرگی . بزرگواری . عمل شرافتمند.
شرافتمندلغتنامه دهخداشرافتمند. [ ش َ / ش ِ ف َ م َ ] (ص مرکب ) بزرگ و دارای بزرگواری و شرف . شریف . اصیل . نژاده . نجیب .
شرافتمندانهلغتنامه دهخداشرافتمندانه . [ ش َ / ش ِ ف َ دا ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) از روی شرافت و بزرگواری . مقرون به شرافت .
شرافتمندیلغتنامه دهخداشرافتمندی . [ ش َ / ش ِ ف َم َ ] (حامص مرکب ) بزرگی . بزرگواری . عمل شرافتمند.
ذیشرافتلغتنامه دهخداذیشرافت . [ ش َ ف َ ] (ع ص مرکب ) خداوند شرف و عز. در عناوین نویسند، خدمت ذیشرافت فلان ...