شرفاءلغتنامه دهخداشرفاء. [ ش َ ] (ع ص ) مؤنث اَشرَف . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به اشرف شود. اذون . باگوش . گوش ور. گوش دراز. طویلةالقوف .که گوش دراز دارد. (یادداشت مؤلف ) : کل صماء بیوض و کل شرفاء ولود. (الجماهر بیرونی ص 144</span
شرفاءلغتنامه دهخداشرفاء. [ ش ُ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شَریف . (منتهی الارب ) (دهار). ج ِ شریف ، به معنی مرد بزرگ قدر. (آنندراج ). ج ِ شریف . بزرگان . نجیبان . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شریف شود.
شرفالغتنامه دهخداشرفا. [ ش ُ رَ ] (ع ص ، اِ) صورت متداول شرفاء در تداول فارسی . رجوع به شریف و شرفاء شود.
صرفاًلغتنامه دهخداصرفاً. [ ص ِ فَن ْ ] (ع ق ) محضاً. خالصاً. || تنها. فقط:صرفاً برای انجام این مقصود... صرفاً چنین است ...
شرفالغتنامه دهخداشرفا. [ ش ُ رَ ] (ع ص ، اِ) صورت متداول شرفاء در تداول فارسی . رجوع به شریف و شرفاء شود.
ذوالشعرلغتنامه دهخداذوالشعر. [ ذُش ْ ش َ ] (اِخ ) در حاشیه ٔ المرصع بنقل از ابن الکلبی آمده است : لقب حمزةبن ایفعبن زبیب بن شراحیل بن ربیعة یکی از شرفاء.
کنگره دارلغتنامه دهخداکنگره دار. [ ک ُ گ ُ رَ / رِ ] (نف مرکب ) شرفه دار. (ناظم الاطباء): شَرفاء؛ خانه ٔ کنگره دار. (از منتهی الارب ).