شرمگین

šarmgin

معنی

خجل؛ شرمسار؛ شرمنده.

مترادف

۱. آزرمگین، باحیا، شرمناک
۲. شرمسارشرمنده ≠ سربلند

جست‌وجوی دقیق

شرمگین

لغت‌نامه دهخدا

شرمگین . [ ش َ ] (ص مرکب ) خجل و شرمسار. (ناظم الاطباء). خجل . شرمسار. شرمنده . (فرهنگ فارسی معین ). شرمناک . شرمسار. شرم زده . (آنندراج ). خریده . (دهار) : چون عروسی شرمگین بدخواه شاه سر ز شرم شاه در چادرکشید. مسعودسعد.</

شرمگین

فرهنگ فارسی عمید

خجل؛ شرمسار؛ شرمنده.

شرمگین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

shamefaced

شرمگین

فرهنگ فارسی معین

( ~ .) (ص مر.) خجل ، شرمنده .

شرمگین

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. آزرمگین، باحیا، شرمناک ۲. شرمسارشرمنده ≠ سربلند

جست‌وجوی هم‌آوا

شرمگن

لغت‌نامه دهخدا

شرمگن . [ ش َ گ ِ ] (ص مرکب ) مخفف شرمگین . شرمناک . خجل . شرمسار. شرم زده . مستحیی . (یادداشت مؤلف ). شرمگین . (فرهنگ فارسی معین ) : بجان شرمگن نزد شاه آمدندجگر خسته و با گناه آمدند. فردوسی . || باحیا. خجول . محج

شرمن

لغت‌نامه دهخدا

شرمن . [ ش َ م ِ ] (ص نسبی ) شرمین . شرمنده . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شرمنده و شرمناک و شرمین شود.

شرمین

لغت‌نامه دهخدا

شرمین . [ ش َ ] (ص نسبی ) باشرم . باحیا. خجول . محجوب .(یادداشت مؤلف ). شرمه . شرمنده . شرمناک . شرمگن . (ازآنندراج ). شرمگین . (فرهنگ فارسی معین ) : گرچه در شرم و حیا چهره ٔ مریم مثل است هست رخسار تو صد پرده از او شرمین تر.<p class="autho

شرمگن

فرهنگ فارسی عمید

شرمگین؛ خجل؛ شرمسار؛ شرمنده.

شرمین

فرهنگ فارسی عمید

شرمگین؛ شرمسار؛ باشرم: ◻︎ گرچه شرمین بود شرمش حرص بُرد / حرص اژدرهاست نه چیزی‌ست خرد (مولوی: ۶۷۷).

جست‌وجوی مشابه

شرمگینی

لغت‌نامه دهخدا

شرمگینی . [ ش َ ] (حامص مرکب ) شرمساری . خجالت . خجلت . شرمندگی . (فرهنگ فارسی معین ) (یادداشت مؤلف ). خفر. (منتهی الارب ). خفاره . (منتهی الارب ). حیا. خجولی . باحیایی : سرمایه ٔ همه ٔ نیکیها اندر دانش و ادب است خاصه ادب نفس و تواضع و... و شرمگینی .