شروقلغتنامه دهخداشروق . [ ش ُ ] (ع مص ) مصدر به معنی شَرق . (ناظم الاطباء). برآمدن آفتاب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (غیاث اللغات ) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد). دمیدن مهر. (یادداشت مؤلف ) : در مغزش خواب پیش از شروق شعله ٔ آفتاب از دبادب
شروکلغتنامه دهخداشروک . [ ش ِ ] (ص ) به زبان قاینات خراسان صاحب حسن بسیار جمیل را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ).
سروقلغتنامه دهخداسروق . [ س َ ] (ع ص ) بسیار دزدی کننده . (آنندراج ). سارق . دزد. ج ، سُرُق . (از اقرب الموارد).
شروقلغتنامه دهخداشروق . [ ش ُ ] (ع مص ) مصدر به معنی شَرق . (ناظم الاطباء). برآمدن آفتاب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (غیاث اللغات ) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد). دمیدن مهر. (یادداشت مؤلف ) : در مغزش خواب پیش از شروق شعله ٔ آفتاب از دبادب
شروقلغتنامه دهخداشروق . [ ش ُ ] (ع مص ) مصدر به معنی شَرق . (ناظم الاطباء). برآمدن آفتاب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (غیاث اللغات ) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد). دمیدن مهر. (یادداشت مؤلف ) : در مغزش خواب پیش از شروق شعله ٔ آفتاب از دبادب