لغتنامه دهخدا
شسافة. [ ش َ / ش ِ ف َ ] (ع مص ) خشک گردیدن شتر از لاغری . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || خشک گردیدن . (منتهی الارب ). || خشک شدن پوست کسی بر استخوانش . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || خشک کردن خیک را (متعدی ). || خشک شدن خیک . (نا