ششصدلغتنامه دهخداششصد. [ ش َ / ش ِ ص َ ] (عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) شش دفعه صد و سه دفعه دویست . (ناظم الاطباء). ستمائه . نماینده ٔ آن در ارقام هندیه 600 و در حساب جمل «خ » باشد. (یادداشت مؤلف ) :
ششصدگویش اصفهانی تکیه ای: šišsad طاری: šeysây طامه ای: šišsad طرقی: šešsây کشه ای: šešsây نطنزی: šeysad
ششصدگویش کرمانشاهکلهری: šasad گورانی: šasad سنجابی: šasad کولیایی: šasad زنگنهای: šasad جلالوندی: šasad زولهای: šasad کاکاوندی: šasad هوزمانوندی: šasad
زاهد ششصدهزارسالهلغتنامه دهخدازاهد ششصدهزارساله . [ هَِ دِ ش ِ ص َ هَِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ابلیس که ششصدهزار سال عبادت حق سبحانه و تعالی میکرد و بسبب انکار به لعنت گرفتار شد. (لطائف اللغه ) : زاهد ششصدهزاران ساله را
لائوتسولغتنامه دهخدالائوتسو. [ ءُ س ُ ] (اِخ ) لائوتسه . نام فیلسوف چینی . مولد حدود ششصد قبل از میلاد.
خانه درویشلغتنامه دهخداخانه درویش . [ ن َ / ن ِ دَرْ ] (اِخ ) نام محلی است کنار راه آباده به شیراز میان آباده و حاجی آباد و در ششصد و بیست و دو هزار و هفتصدگزی تهران .