شقشقهفرهنگ فارسی معین(شِ شِ قِ یا قَ) [ ع . شقشقة ] (اِ.) چیزی مانند ریه که شتر هنگام هیجان از دهان خود خارج می کند. ج . شقاشق .
شقشقةلغتنامه دهخداشقشقة. [ ش َ ش َ ق َ ] (ع مص ) بانگ کردن شتر نر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ) (از غیاث ) (از اقرب الموارد). || آواز کردن گنجشک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ازمهذب الاسماء) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد).
شقشقةلغتنامه دهخداشقشقة. [ ش ِ ش ِ ق َ ] (ع اِ) شقشقه . شُش مانندی که شتر در وقت بانگ و مستی از دهان بیرون آرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). ج ، شقاشق . عَلِکة. قُراقِرة. قَرْقارة. لهات شتر. لفج . ذات الشام . دبه . لفجن . (یادداشت مؤلف ). آنچه شتر از گلو برآ
شقشقیةلغتنامه دهخداشقشقیة. [ ش ِ ش ِ قی ی َ ] (ع ص نسبی ) مؤنث شقشقی . رجوع به شقشقی شود.- الخطبة الشقشقیه ؛ خطبه ٔ منسوب به حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ، سمیت لقوله لابن عباس لما قال له لو اطردت مقالتک من حیث افضیت یا بنی عباس هیهات تلک شقشقة هَدَرَت ْ ثم ق
شکشکةلغتنامه دهخداشکشکة. [ ش َ ش َ ک َ ] (ع اِ) سلاح تیز. || تیزی سلاح . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ).
سقسقهلغتنامه دهخداسقسقه . [ س َ س َ ق َ ] (ع مص ) سرگین افکندن مرغ . || با همدیگر بنوبت شعر خواندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || بانگ پریدن بنجشک . (مهذب الاسماء).
غملاسلغتنامه دهخداغملاس . [ غ ِ ] (ع ص ) شقشقة غملاس ؛ شقشقه ٔ سطبر، و آن ریه مانندی است که شتر وقت مستی از دهان برآرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شقشقة ضخمة. (اقرب الموارد). رجوع به شقشقة شود.
شقاشقلغتنامه دهخداشقاشق . [ ش َ ش ِ ] (ع اِ) ج ِ شِقْشِقَة. (اقرب الموارد) (یادداشت مؤلف ). رجوع به شقشقة شود.
شمشقةلغتنامه دهخداشمشقة. [ ش ِ ش ِ ق َ ] (ع اِ) شِقشِقة. (ناظم الاطباء). ریه مانندی که شتر به وقت مستی از دهان برآرد. (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به شقشقة شود.
دبهلغتنامه دهخدادبه . [دَب ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) شقشقة: ضمز؛ نگاه داشتن شتر دبه را در دهان و نشخوار ناکردن آن . (منتهی الارب ). بعیر ضامز؛ شتر که دبه از دهان بیرون نیارد. (منتهی الارب ). صاحب منتهی الارب در حاشیه نوشته است دبه بمعنی نشخوار است . و من گمان میکنم
شقشقةلغتنامه دهخداشقشقة. [ ش ِ ش ِ ق َ ] (ع اِ) شقشقه . شُش مانندی که شتر در وقت بانگ و مستی از دهان بیرون آرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). ج ، شقاشق . عَلِکة. قُراقِرة. قَرْقارة. لهات شتر. لفج . ذات الشام . دبه . لفجن . (یادداشت مؤلف ). آنچه شتر از گلو برآ