شمسهلغتنامه دهخداشمسه . [ ش َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج . سکنه ٔ آن 340 تن . آب آنجا از چشمه و رودخانه و راه آن ماشین رو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
شمسهلغتنامه دهخداشمسه . [ ش َ س َ / س ِ ] (از ع ، اِ) نارنج . || لیمو. || هر تصویر مدور و منقش . (ناظم الاطباء) : مزین در او صفه های مربعمنقش در او شمسه های مدور. ازرقی . || قرص منقش و زراندودی که
شمسهفرهنگ فارسی عمید۱. نقشونگاری که با گلابتون روی لباس میدوزند.۲. [منسوخ] آنچه از فلز به شکل خورشید درست و بالای قبه یا جای دیگر نصب میکند.۳. [قدیمی] بت؛ صنم: ◻︎ یاد باد آن شب که آن شمسهٴ خوبان طراز / به طرب داشت مرا تا به گه بانگ نماز (فرخی: ۱۹۹).
شمسهفرهنگ فارسی معین(شَ س ) [ ازع . ] (اِ.) 1 - خورشید مانندی که از فلز درست می کنند و بالای قبه یا جای دیگر نصب کنند. 2 - نقشی خورشید مانند که در تذهیب یا طراحی پارچه بکار می رود.
شمسةلغتنامه دهخداشمسة. [ ش َ س َ ] (از ع ، اِ) شمسه . آفتاب . (ناظم الاطباء) : یاد باد آن شب کآن شمسه ٔ خوبان طرازبه طرب داشت مرا تا به گه بانگ نماز. فرخی .شمسه ٔ گوهر و شمع دل سرگشته ٔ من که زوال آمدش از طالع برگشته ٔ من .
شمسیهلغتنامه دهخداشمسیه . [ ش َ سی ی َ / ی ِ ] (اِخ ) شعبه ای از صوفیه ٔ نعمةاللهیه منسوب به شمس العرفاء. (فرهنگ فارسی معین ).
شمسیهلغتنامه دهخداشمسیه . [ ش َ سی ی ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور. سکنه ٔ آن 175 تن . آب آن از قنات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
شمسیةلغتنامه دهخداشمسیة. [ ش َ سی ی َ ] (ع ص نسبی ) شمسیة. شمسی . منسوب به شمس . (ناظم الاطباء). منسوب به شمس بمعنی خورشید. || منسوب به شمس الدین و شمس العرفاء. (یادداشت مؤلف ). || منسوب به کلمه ٔ شمس .- حروف شمسیه ؛ حروف شمسی . رجوع به ترکیب حروف شمسی شود.||
شمشهلغتنامه دهخداشمشه . [ ش ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) شوشه . شفشه . شمش . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مترادفات کلمه شود. || ابزاری چوبین مانند خطکش به درازی یک یا دو متر که برای تراز کردن آجرها بکار رود. (فرهنگ فارسی معین ). چوبی چون سطاره ای بلند و بزرگ که بنایان بدا
حسن شمسهلغتنامه دهخداحسن شمسه . [ ح َ س َ ش َ س َ ] (اِخ ) (شیخ ...) او راست : مسرةالعینین به شرح حزب ابی العینین و آن حزب ابراهیم الدسوقی است و شرح به سال 1267 هَ . ق . پایان یافته و در اسکندریه 1288 هَ . ق . چاپ شده است . (معجم
حسین شمسهلغتنامه دهخداحسین شمسه . [ ح ُ س َ ن ِ ش َ س َ ] (اِخ ) ابن علی شمسه از صوفیان سده ٔ دوازدهم هجری . او راست : «الرفارف العبقریة فی رجال الطریقة الخلوتیة». (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ج 1 ص 576).
خط شمسهواژهنامه آزادخط شمسه یکی از انواع خطوط خوشنویسی اسلامی و از زیر شاخه خطوط ابداعی سبحان است که توسط سبحان مهرداد محمدپور ابداع شده است، این خط قابلیت فارسی و عربی را دارا می باشد.
شمسةلغتنامه دهخداشمسة. [ ش َ س َ ] (از ع ، اِ) شمسه . آفتاب . (ناظم الاطباء) : یاد باد آن شب کآن شمسه ٔ خوبان طرازبه طرب داشت مرا تا به گه بانگ نماز. فرخی .شمسه ٔ گوهر و شمع دل سرگشته ٔ من که زوال آمدش از طالع برگشته ٔ من .
زاکیلغتنامه دهخدازاکی . (ع ص ) از زکو، پاکیزه و نیکو. (اقرب الموارد) : صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیزو هات شمسةَ کرم مطیّب زاکی .حافظ.
هفت اخترانلغتنامه دهخداهفت اختران . [ هََ اَ ت َ ] (اِ مرکب ) هفت اختر. هفت سیاره . هفت کوکب : گشاینده ٔ راز هفت اختران ولایت خداوند هشتم قران . نظامی .شمسه ٔ نه مسند هفت اختران ختم رسل ، خاتم پیغمبران . نظامی .
حسن شمسهلغتنامه دهخداحسن شمسه . [ ح َ س َ ش َ س َ ] (اِخ ) (شیخ ...) او راست : مسرةالعینین به شرح حزب ابی العینین و آن حزب ابراهیم الدسوقی است و شرح به سال 1267 هَ . ق . پایان یافته و در اسکندریه 1288 هَ . ق . چاپ شده است . (معجم
حسین شمسهلغتنامه دهخداحسین شمسه . [ ح ُ س َ ن ِ ش َ س َ ] (اِخ ) ابن علی شمسه از صوفیان سده ٔ دوازدهم هجری . او راست : «الرفارف العبقریة فی رجال الطریقة الخلوتیة». (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ج 1 ص 576).
خط شمسهواژهنامه آزادخط شمسه یکی از انواع خطوط خوشنویسی اسلامی و از زیر شاخه خطوط ابداعی سبحان است که توسط سبحان مهرداد محمدپور ابداع شده است، این خط قابلیت فارسی و عربی را دارا می باشد.