شناخت

šenāxt

معنی

۱. آشنایی.
۲. فهم و دریافت.
۳. علم و معرفت: ◻︎ نه هر سخن که برآید بگوید اهل شناخت / به سرّ شاه سر خویشتن نشاید باخت (سعدی: ۱۳۰).

مترادف

۱. آگاهی، بینش، دانش، شناسایی، عرفان، علم، معرفت
۲. آشنایی، اطلاع، درک، وقوف
۳. آشنا

جست‌وجوی دقیق

شناخت

لغت‌نامه دهخدا

شناخت . [ ش ِ ] (مص مرخم ، اِمص ) اسم مصدر از شناختن . عرفان . معرفت . شناسایی . عرفه . علم . شناختن . (ناظم الاطباء). عرفه . (منتهی الارب ) : اندر شناخت راه حق تعالی . (منتخب قابوسنامه ص 10).آنکه خود را شناخت نتوا

شناخت

فرهنگ فارسی عمید

۱. آشنایی.۲. فهم و دریافت.۳. علم و معرفت: ◻︎ نه هر سخن که برآید بگوید اهل شناخت / به سرّ شاه سر خویشتن نشاید باخت (سعدی: ۱۳۰).

شناخت

دیکشنری فارسی به عربی

ادراک

شناخت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cognition, cognizance, intimacy, knowledge, recognition, understanding

شناخت

فرهنگ فارسی معین

(ش ) 1 - (مص م .) شناسایی . 2 - (اِمص .) دریافت . 3 - معرفت .

جست‌وجوی هم‌آوا

گیهان شناخت

لغت‌نامه دهخدا

گیهان شناخت . [ گ َ / گ ِ ش ِ ] (اِ مرکب ) شناخت جهان . معرفت عالم . کیهان شناسی . گیتی شناسی .

اهل شناخت

لغت‌نامه دهخدا

اهل شناخت . [ اَ ل ِ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اهل خبرت . آگاه . کاردان : نه هر سخن که بداند بگوید اهل شناخت بسر شاه سر خویشتن نباید باخت .(گلستان ).

علم شناخت

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← علوم شناختی

باز شناخت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

recognition

پیش شناخت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

precognition

جست‌وجوی مشابه

شناختگان

لغت‌نامه دهخدا

شناختگان . [ ش ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) ج ِ شناخته . (ناظم الاطباء). ترجمه ٔ معارف است . (یادداشت مؤلف ). آشنایان .

شناختگی

لغت‌نامه دهخدا

شناختگی . [ ش ِ ت َ / ت ِ ](حامص ) شناسایی و آشنایی و معرفت . (ناظم الاطباء).

شناختن

لغت‌نامه دهخدا

شناختن . [ ش ِ ت َ ] (مص ) واقف شدن و معرفت حاصل کردن . (ناظم الاطباء). عرفان . عالم بودن . (یادداشت مؤلف ). علم پیدا کردن بر چیزی . آگاهی یافتن . معرفت و علم پیدا کردن : آن را که با مکوی و کلابه بود شماربربط کجا شناسد و چنگ و چغانه را. <p

شناختنی

لغت‌نامه دهخدا

شناختنی . [ ش ِ ت َ ] (ص لیاقت ) لایق شناختن . درخور شناسایی .

شناخته

لغت‌نامه دهخدا

شناخته . [ ش ِ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) دانسته . دانسته شده . وقوف یافته . ج ، شناختگان . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). || معروف . مشهور. بنام . عُرف . عارِفة. معروف . (منتهی الارب ): شناخته مرد؛ مرد شناخته و معروف . (یادداشت مؤلف ) <spa

جست‌وجوی متن

سبک‌شناسی

stylistics

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بررسی و شناخت و شناخت علمی سبک‌ها

معرفت استنتاجی

inferential knowledge

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی معرفت که غیربدیهی است و حصول آن به وساطت شناخت یا شناخت‌های دیگر نیازمند است

cognised

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شناخت

cognoscible

دیکشنری انگلیسی به فارسی

قابل شناخت

noncognizable

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غیر قابل شناخت

جست‌وجوی هم‌آغاز

شناختگان

لغت‌نامه دهخدا

شناختگان . [ ش ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) ج ِ شناخته . (ناظم الاطباء). ترجمه ٔ معارف است . (یادداشت مؤلف ). آشنایان .

شناختگی

لغت‌نامه دهخدا

شناختگی . [ ش ِ ت َ / ت ِ ](حامص ) شناسایی و آشنایی و معرفت . (ناظم الاطباء).

شناختن

لغت‌نامه دهخدا

شناختن . [ ش ِ ت َ ] (مص ) واقف شدن و معرفت حاصل کردن . (ناظم الاطباء). عرفان . عالم بودن . (یادداشت مؤلف ). علم پیدا کردن بر چیزی . آگاهی یافتن . معرفت و علم پیدا کردن : آن را که با مکوی و کلابه بود شماربربط کجا شناسد و چنگ و چغانه را. <p

شناختنی

لغت‌نامه دهخدا

شناختنی . [ ش ِ ت َ ] (ص لیاقت ) لایق شناختن . درخور شناسایی .

شناخته آمدن

لغت‌نامه دهخدا

شناخته آمدن . [ ش ِ ت َ / ت ِم َ دَ ] (مص مرکب ) معرفت حاصل گشتن . شناخته شدن : این چند نکت از مقامات میر مسعود.... اینجا نبشتم تا شناخته آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 183).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دید و شناخت

لغت‌نامه دهخدا

دید و شناخت . [ دی دُ ش ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) دیدار و دوستی . ملاقات و آشنایی : دریغ صحبت دیرین و حق دید و شناخت که سنگ تفرقه ایام در میان انداخت .سعدی .

گیهان شناخت

لغت‌نامه دهخدا

گیهان شناخت . [ گ َ / گ ِ ش ِ ] (اِ مرکب ) شناخت جهان . معرفت عالم . کیهان شناسی . گیتی شناسی .

ناشناخت

لغت‌نامه دهخدا

ناشناخت . [ ش ِ ] (ن مف مرکب ) ناشناخته شده . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). شناخته نشده . ناشناخته . مجهول . نکره . غیرمعلوم . (ناظم الاطباء). || غریب . ناشناس . ضد معروف . تنها. بی آشنا : و آن را که بر مراد جهان نیست دسترس در زاد بوم خویش غریبست

نشناخت

لغت‌نامه دهخدا

نشناخت . [ ن َ ش َ / ن َ] (مص مرخم ) نشناختن . بجا نیاوردن . مقابل شناختن .- به نشناخت ؛ ناشناخته . بی آنکه بشناسد و بداند. متنکراً.نادانسته : به نشناخت بانگی بر او زد بلندبر او حمل

اهل شناخت

لغت‌نامه دهخدا

اهل شناخت . [ اَ ل ِ ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اهل خبرت . آگاه . کاردان : نه هر سخن که بداند بگوید اهل شناخت بسر شاه سر خویشتن نباید باخت .(گلستان ).

ترجمه مقاله