شهادتلغتنامه دهخداشهادت . [ ش َ دَ ] (ع مص ، اِمص ) مأخوذ از شهادة تازی . گواهی دادن . (غیاث اللغات ). گواهی : دیگر دوات آوردند از دیوان رسالت بنهادند و خواجه ٔ بزرگ و حاضران خطهای خویش در معنی شهادت نبشتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 295).
شهادتفرهنگ فارسی عمید۱. گواهی دادن.۲. (حقوق، فقه) بیان کردن آنچه به چشم دیده شده در نزد حاکم و قاضی.۳. (فقه) گواهی دادن به یگانگی خدا.۴. شهید شدن؛ کشته شدن در راه خدا.
شهادتفرهنگ فارسی معین(شَ دَ) [ ع . شهادة ] (مص ل .) 1 - گواهی دادن . 2 - کشته شدن در راه خدا. 3 - کلمة اشهدان لااله الا الله.
سعادتلغتنامه دهخداسعادت . [ س َ دَ ] (ع اِمص ) سعادة : حسودانت را داده بهرام نحس ترا بهره کرده سعادت زواش . اورمزدی .از درگه شهنشه مسعود با سعادت زیبا به پادشاهی دانا به شهریاری . منوچهری .گفتم [ اب
شهادتگهلغتنامه دهخداشهادتگه . [ ش َ دَ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف شهادت گاه . محل شهادت . قتلگاه : در شهادتگه عشق است رسیدن مشکل خاقنی راه چنان نیست که آسان برسم .خاقانی .
شهادتینلغتنامه دهخداشهادتین . [ ش َ دَ ت َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ شهادت . دو شهادت . دو گواهی یعنی «اشهد ان لااله الا اﷲ» و «اشهد ان محمداً رسول اﷲ» و با گفتن این دو شهادت شخص در زمره ٔ مسلمانان درآید و از حقوق اسلام بهره مند گردد. || دو بار شهید و کشته شدن در راه دین : ذوالشهادتین . (یادداشت مؤلف ).
شهادتینفرهنگ فارسی عمیدگفتن «اشهد ان لااله الاالله» و «اشهد ان محمداً رسولالله». شهادت به وحدانیت خدا و رسالت پیغمبر اسلام.
شهادتینفرهنگ فارسی معین(شَ دَ تَ) [ ع . ] (اِ.) تثنیة شهادت ، دو صیغة «اشهدان لا اله الا الله» و «اشهدان محمداً رسول الله».
شهادت آوردنلغتنامه دهخداشهادت آوردن . [ ش َ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) کلمه ٔ شهادت گفتن : پیشکار کشتی نگاه کرد و فریاد برآورد و زاری کرد که ای مسلمانان شهادت بیاورید که کار ما به آخر رسید و کسی از این جایگاه نرهد... و ما شهادت می آوردیم . (مجمل التواریخ ).
شهادت گفتنلغتنامه دهخداشهادت گفتن . [ ش َ دَ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) گفتن «لااله الا اﷲ» گاه ِ مرگ . (یادداشت مؤلف ).- شهادت خود را گفتن ؛ گاه ِ مرگ گفتن لااله الا اﷲ. (یادداشت مؤلف ).
شهادت نامهلغتنامه دهخداشهادت نامه . [ ش َ دَ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) گواهی نامه . تصدیق . (یادداشت مؤلف ). || در اصطلاح دانشگاهی ، تصدیق نامه ای دائر به گذراندن ماده ای از دروس یا واحدی از دروس و قبول شدن در امتحان آن ماده یا واحد درس . دیپلم .
خیمه ٔ شهادتلغتنامه دهخداخیمه ٔ شهادت . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ی ِ ش َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اشاره بشریعت می باشد که در خیمه نگاه داشته میشد و همواره بر تسلط و تقدس حضرت واجب الوجود شاهد می بود و یا اشاره بظهورخدای تعالی در آن
عالم شهادتلغتنامه دهخداعالم شهادت . [ ل َ م ِ ش َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جهان جسمانی و اجسام و مادیات است که عالم ملک و ناسوت هم گویند. (اسفار ج 3 ص 65). عالم خلق که عبارت است از عالم مادی مانند افلاک و عناصر و موالید که عال
انگشت شهادتفرهنگ فارسی معین( ~ شَ دَ) [ فا - ع . ] (اِمر.) انگشت اشاره ، انگشتی که بین انگشت میانی و شست قرار دارد.