شوکا

šuka

معنی

نوعی گوزن کوچک با دم کوتاه و کفل سفید که نوع نر آن شاخ‌دار است و در جنگل‌ها زندگی می‌کند.

جست‌وجوی دقیق

شوکا

لغت‌نامه دهخدا

شوکا. [ ش َ / شُو ] (اِ) از جنس گاو کوهی است که به عربی وعل گویند و آن حیوانی است سیاه رنگ بقدر گاومیش کوچکی و به ترکی جریر گویند. در مازندران بسیار است . (انجمن آرا) (آنندراج ). به لغت تنکابن وعل است از انواع بقرالوحش . (فهرست مخزن الادویه )

شوکا

فرهنگ فارسی عمید

۱. چادر یا جامۀ درشت‌بافت.۲. لباس خشن که درشتیش به‌سبب نو بودن آن باشد.

شوکا

فرهنگ فارسی عمید

نوعی گوزن کوچک با دم کوتاه و کفل سفید که نوع نر آن شاخ‌دار است و در جنگل‌ها زندگی می‌کند.

شوکا

فرهنگ فارسی معین

(اِ.) کوچک ترین گوزن ایران از راستة جفت سمان دارای کفل سفید و دم کوتاه .

شوکا

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: šukā) نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا ؛ (در مازندرانی) به معنی آهو و غزال .

جست‌وجوی هم‌آوا

سوقاء

لغت‌نامه دهخدا

سوقاء. [ س َ ] (ع ص ) مؤنث اسوق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به اسوق شود.

شوکاء

لغت‌نامه دهخدا

شوکاء. [ ش َ ] (ع ص ) چادر درشت بافته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).- حُلّة شوکاء؛ ردائی است که در او درشتی و تازگی هست . (شرح قاموس ). جامه ٔ درشت از نوی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

یسوکای بهادر

لغت‌نامه دهخدا

یسوکای بهادر. [ ی َ ب َ دُ ] (اِخ ) نام پدر چنگیزخان مغول که رئیس و خان قبیله ٔ قیات از قبایل مغول بوده است . (از تاریخ مغول ص 15). و رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 31 و <span c

نر شوکا

گویش مازنی

آهوی نر

شوکا (جانور شناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

chamois

جست‌وجوی مشابه

شوکاء

لغت‌نامه دهخدا

شوکار

لغت‌نامه دهخدا

شوکار.[ ش َ / شُو ] (ص مرکب ) که در شب کار کند. شبکار. (ناظم الاطباء). رجوع به شبکار شود. || مبدل شبکار که شب دزد باشد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).

شوکان

لغت‌نامه دهخدا

شوکان . [ ش َ ] (اِخ ) جایگاهی است در شعر امروءالقیس . (از معجم البلدان ).

شوکان

لغت‌نامه دهخدا

شوکان . [ ش َ ] (اِخ ) شهرکی است از ناحیه ٔ خابران بین سرخس و ابیورد. (از معجم البلدان ) (منتهی الارب ). شهری است میان سرخس و ابیورد، از آن شهر است عتیق بن محمدبن عبیس شوکانی و برادر او ابوالعلاء عبیس بن محمد شوکانی . (منتهی الارب ).