شکرآکندلغتنامه دهخداشکرآکند. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ک َ ] (ن مف مرکب ) پر از شکر. پر از شیرینی . سخت شیرین : بر لعل و شکر خند که نرخ شکر و لعل کردی به دو لعل شکرآکند شکسته . سوزنی .و رجوع به شکرآلود و
شکرآگینلغتنامه دهخداشکرآگین . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ] (ص مرکب ) شکرین . کنایه از سخت شیرین : ز فرقت لب مرجان شکّرآگینت به جان رسیدم کار و به لب رسیدم جان . سوزنی .و رجوع به شکرآکند و شکرآلود شود.
شکرآلودلغتنامه دهخداشکرآلود. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ] (ن مف مرکب ) آلوده به شکر. کنایه از سخت شیرین : کنی یادم به شیر شکّرآلودکه دارد تشنه را شیر و شکر سود. نظامی .چنین سقمونیای شکّرآلودز داروخانه