شکردهلغتنامه دهخداشکرده . [ ش َ ک َ دَ / دِ ] (ص ) مردم جلد و چابک . (برهان ) (آنندراج ). جلد و چابک . (ناظم الاطباء). || دارای جد و جهد در کارها. (ناظم الاطباء) (برهان ) (آنندراج ). || آماده .- شکرده شدن ؛ مهیا شدن . ساخته شدن . (
شکردهلغتنامه دهخداشکرده . [ ش ِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف ) شکارکرده . || شکسته . درهم شکسته . (فرهنگ فارسی معین ).
یشکردهلغتنامه دهخدایشکرده . [ ی َ ک َدَ / دِ ] (اِ) یک نوع ساز گردن درازی که آن را با کمان مانندی می نوازند. (ناظم الاطباء). کلمه ٔ فارسی است به معنی قسمی ساز از ذوات الاوتار. (یادداشت مؤلف ).
شکردهنیلغتنامه دهخداشکردهنی . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ هََ ] (حامص مرکب ) شیرین دهنی . دهان خوش و شیرین داشتن : بجز شکردهنی نکته هاست خوبی را.حافظ.
شکردهانلغتنامه دهخداشکردهان . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ ] (ص مرکب ) که دهان شیرین دارد. شیرین دهان . شیرین لب . شکرلب . (از یادداشت مؤلف ) : شاید که آستینت بر سر زنند سعدی تا چون مگس نگردی گرد شکردهانان . سع
شکردهنلغتنامه دهخداشکردهن . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ هََ ] (ص مرکب ) شکردهان . شیرین دهن . که دهانی شیرین چون شکر دارد. (یادداشت مؤلف ) : خوش بود عیش با شکردهنی ارغوان روی یاسمن بدنی . سعدی . || شی
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / دَ / ن َ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناشکرده . مقابل شکرده . رجوع به شکرده شود.
شکرودهلغتنامه دهخداشکروده . [ ش َ ک َرْ وَ / وُ دَ / دِ ] (ص مرکب ) تیز و جلد و چابک . || دارای جد در کارها. || ساخته وآماده در مهمات . (ناظم الاطباء) (از برهان ) (آنندراج ). ظاهراً مصحف شَکَرْدَه است . رجوع به شکرده شود.
مشمرلغتنامه دهخدامشمر. [ م ُ ش َم ْ م ِ ] (ع ص ) مرد رسا و آزموده کار و دامن بر میان زننده برای دویدن . (آنندراج ) (غیاث ). مرد رسای آزموده کار. (منتهی الارب ). مرد رسای آزموده کار و مجرب . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دامن برزده . شکرده . ساخته . مهیا. آماده . مصمم . (یادداشت مؤلف ) <s
تشمرلغتنامه دهخداتشمر. [ ت َ ش َم ْ م ُ ] (ع مص ) خرامیدن در رفتن یا به سرعت رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شکرده شدن . (تاج المصادر بیهقی ). آماده شدن کار را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). اراده کردن و مهیا شدن برای کاری . (از اقرب الموار
آمادهلغتنامه دهخداآماده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) حاضر. مستعد. مُعدّ. مهیا. مُشمر. عتید. (دهار). مُمهّد. موجود. ساخته .آراسته . بسیجیده . فراهم کرده . برساخته . حاضر. شکرده .سیجیده . (فرهنگ اسدی ). بسغده . آسغده . سغده . (اوب
شکردهنیلغتنامه دهخداشکردهنی . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ هََ ] (حامص مرکب ) شیرین دهنی . دهان خوش و شیرین داشتن : بجز شکردهنی نکته هاست خوبی را.حافظ.
شکردهانلغتنامه دهخداشکردهان . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ ] (ص مرکب ) که دهان شیرین دارد. شیرین دهان . شیرین لب . شکرلب . (از یادداشت مؤلف ) : شاید که آستینت بر سر زنند سعدی تا چون مگس نگردی گرد شکردهانان . سع
شکردهنلغتنامه دهخداشکردهن . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ دَ هََ ] (ص مرکب ) شکردهان . شیرین دهن . که دهانی شیرین چون شکر دارد. (یادداشت مؤلف ) : خوش بود عیش با شکردهنی ارغوان روی یاسمن بدنی . سعدی . || شی
واشکردهلغتنامه دهخداواشکرده . [ ک َ دَ / دِ ] (ص ) وشکرده . چست و چابک . || ساخته و پرداخته . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || مستعد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). و رجوع به وشکرده شود.
وشکردهلغتنامه دهخداوشکرده . [ وَ ک َ / وُ ک ِ دَ / دِ ] (ص ) شخصی را گویند که در کارها تجربه ٔ بسیار داشته باشد و بعد از عاقبت اندیشی شروع در کاری کند، و بعضی گویند که شخصی باشد که کارها را جد و چسبان کند، و به ضم اول و کسر کاف
یشکردهلغتنامه دهخدایشکرده . [ ی َ ک َدَ / دِ ] (اِ) یک نوع ساز گردن درازی که آن را با کمان مانندی می نوازند. (ناظم الاطباء). کلمه ٔ فارسی است به معنی قسمی ساز از ذوات الاوتار. (یادداشت مؤلف ).
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده . [ ن َ ش ِ ک َ دَ / دَ / ن َ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناشکرده . مقابل شکرده . رجوع به شکرده شود.
نشکردهلغتنامه دهخدانشکرده .[ ن ِ ک ِ دَ / دِ / ن ِ ک َ دَ / دِ ] (اِ) دست افزار کفشدوز و موزه دوز. (لغت فرس اسدی ص 507) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (حاشیه ٔ