شکله

šekle

معنی

۱. تکۀ لباس یا پارچه که به میخ یا شاخ درخت یا جای دیگر گیر کند و پاره شود.
۲. تکۀ کوچکی از خربزه یا هندوانه که با کارد می‌برند.

جست‌وجوی دقیق

شکله

لغت‌نامه دهخدا

شکله . [ش ِ ل ِ ] (اِ) آنچه از جامه و جز آن به جایی بند شده پاره گردد. (از برهان ) (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء): اقتواء؛ شکله برکشیدن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). تقویر؛ شکله برکشیدن جامه . (تاج المصادر بیهقی ).

شکله

لغت‌نامه دهخدا

شکله . [ ش ِ / ش َ ل ِ ] (اِ) پارچه ای که با کارد از خربزه و هندوانه و جز آن بردارند. (ناظم الاطباء). سر خربزه را چون ببرند آنچه بریده اند شکله گویند و به تازی قوارةالبطیخ گویند. (از برهان ) (از انجمن آرا) (آنندراج ). قواره ای که از خربزه برگ

شکله

فرهنگ فارسی عمید

۱. تکۀ لباس یا پارچه که به میخ یا شاخ درخت یا جای دیگر گیر کند و پاره شود.۲. تکۀ کوچکی از خربزه یا هندوانه که با کارد می‌برند.

شکله

فرهنگ فارسی معین

(ش لَ یا لِ) (اِ.) یک برش یا قاچ از هندوانه و مانند آن .

جست‌وجوی هم‌آوا

پیشکله

لغت‌نامه دهخدا

پیشکله . [ ک َ ل َ ] (اِخ ) موضعی از حدودقزوین . (تاریخ غازان خان ص 159). و این موضع ظاهراً همان فشکل دره ٔ امروزی است . رجوع بحواشی محمد قزوینی بر ج 3 تاریخ جهانگشای جوینی در مورد همین کلمه شود.

سکیله

لغت‌نامه دهخدا

سکیله . [ س َ ل َ / ل ِ ] (اِ) جَستن گلو باشد و به عربی فواق گویندش . (برهان ). فواق . (آنندراج ) (رشیدی ). فواق و آن را هکک و هکجه خوانند. (جهانگیری ). سِکسِکَه . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).

شکلة

لغت‌نامه دهخدا

شکلة. [ ش َ ک ِ ل َ ] (ع ص ) زن با ناز و کرشمه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

شکلة

لغت‌نامه دهخدا

شکلة. [ ش ُ ل َ ] (ع اِمص ) سرخ و سپیدی . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). سرخی که به آن سفیدی آمیخته بود. (مهذب الاسماء). || سرخی سپیدی چشم یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سرخ سپیدی چشم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || همانندی . مشابهت : فیه شکلة من ابیه ؛ در

سقلیه

لغت‌نامه دهخدا

سقلیه . [ س َ لی ی َ ] (اِخ ) نام جزیره ای است بزرگ . صقلیه . رجوع به صِقِلّیه و سیسیل شود.

جست‌وجوی مشابه

بی شکله

لغت‌نامه دهخدا

بی شکله . [ ش َ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + شکله ) غیرمشکول . که زبر و زیر ندارد. که اعراب ندارد. کلماتی که حرکات زبر و زیر و پیش بر آنها نوشته نشده است .

جست‌وجوی متن

برکاو

لغت‌نامه دهخدا

برکاو. [ ب َ ] (اِ) قواره ٔ جیب . شکله ٔ خربزه . (یادداشت مؤلف ).

شکلة

لغت‌نامه دهخدا

شکلة. [ ش َ ک ِ ل َ ] (ع ص ) زن با ناز و کرشمه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

شکلة

لغت‌نامه دهخدا

خربزه بریدن

لغت‌نامه دهخدا

خربزه بریدن . [ خ َ ب ُزَ / زِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکله برکشیدن جامه . مدوربریدن و آنچه بدان ماند. تقویر. (از منتهی الارب ).

مهک

لغت‌نامه دهخدا

مهک . [ م َ هََ ] (اِ) ماهک . قریضه ای که از گریبان برآرند. قواره ؛ مهک که از گریبان برآرند چون گریبان باز کنند. (مهذب الاسماء). شکله . کلاه وار. قواره .

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیشکله

لغت‌نامه دهخدا

کشکله

لغت‌نامه دهخدا

کشکله . [ ک َ ک َ ل َ/ ل ِ ] (اِ) نوعی از پای افزار باشد که شاطران و پیاده روان بر پای کنند. (آنندراج ) (برهان ) : پای پاکیزه برهنه به بسی چون به پای اندر دویدن کشکله . ناصرخسرو.||

کشکله

لغت‌نامه دهخدا

کشکله . [ ک َ ک ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) جوزه ٔ پنبه بود که از او پنبه بیرون کنند. (یادداشت مؤلف ) : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده تهی کشکله .رودکی .

وشکله

لغت‌نامه دهخدا

وشکله . [ وَ ک ِ / ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ) دانه ٔ انگوری را گویند که از خوشه جدا شده باشد، و به فتح کاف فارسی هم به نظر آمده . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).

مشکله

لغت‌نامه دهخدا

مشکله . [ م َ ک َ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان املش است که در بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقع شده و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).

درپیوند

بیشتر بدانید

شکله

šekle

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا