شیب

šib

۱. شیفته؛ آشفته؛ سرگشته
۲. (اسم مصدر) شکنجه.
⟨ شیب و تیب: پریشانی و آشفتگی: ◻︎ شیب تو با فراز و فراز تو با نشیب / فرزند آدمی به ‌تو اندر به شیب و تیب (رودکی: ۴۹۳).

۱. نشیب
۲. سر
۳. سرازیر، سرازیری، سراشیب
۴. پیری، کهنسالی
۵. اختلاط، امتزاج
۶. جنبش، لرزش
۷. حیرتزده، سرگردان، سرگشته، واله
۸. آشفته، پریش، پریشان ≠ فراز