شیخکانلغتنامه دهخداشیخکان . [ ش َ / ش ِ خ َ ] (اِ مرکب ) ج ِ شیخک که تصغیر مع التحقیر شیخ است . (غیاث ).
سهسیخکیانJuncaginaceaeواژههای مصوب فرهنگستانتیرهای از قاشقواشسانانِ علفی با برگهای طوقهای و پوشانندۀ قاعدۀ ساقه که گلآذین سنبله یا خوشهای با میوۀ خشک دارند