صعب العلاج

sa'bol'e(a)lāj

معنی

مرضی که به‌سختی معالجه می‌شود.

برابر پارسی

بی درمان، سخت درمان، درمان ناپذیر

جست‌وجوی دقیق

صعب العلاج

لغت‌نامه دهخدا

صعب العلاج . [ ص َ بُل ْ ع ِ ] (ع ص مرکب ) دشوار درمان پذیر. بیماریی که به آسانی به نشود. مرضی که بزودی درمان نیابد و معالجه ٔ آن دشوار باشد.

صعب العلاج

جست‌وجوی هم‌آوا

صهیب

لغت‌نامه دهخدا

صهیب . [ ص ُ هََ ] (اِخ ) ابویحیی . رجوع به صهیب بن سنان شود.

سهب

لغت‌نامه دهخدا

سهب . [ س َ ] (ع مص ) گرفتن چیزی بسختی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

سهب

لغت‌نامه دهخدا

سهب . [ س َ /س َ هَِ ] (ع ص ، اِ) دشت . || زمین برابر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || اسب توانای فراخ دو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

شحب

لغت‌نامه دهخدا

شحب . [ ش َ ] (ع مص ) رندیدن زمین را به بیل . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

شعب

لغت‌نامه دهخدا

شعب . [ ش َ ع َ ] (ع مص ) گشاده گردیدن میان دو دوش و یا دو شاخ . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) .

جست‌وجوی متن

دست‌نیافتنی

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: نتیجۀ عمل ی، برآورده‌نشدنی، غیرممکن، دورودراز، صعب‌الوصول، صعب‌الحصول، صعب، سخت، دشوار صعب‌العلاج، سخت‌درمان، درمان‌نشدنی ≠ سهل‌الحصول

سخت

فرهنگ فارسی معین

(سَ) (ص .) 1 - محکم ، استوار. 2 - دشوار. 3 - درشت . 4 - خسیس . 5 - سنگدل . 6 - (ق .) فراوان . 7 - به طور جدی . 8 - علاج - ناپذیر، صعب العلاج . 8 - غیرمؤدبانه ،توهین - آمیز.

مله

لغت‌نامه دهخدا

مله . [ م َ ل َ / ل ِ ] (اِ) قسمی حشره که چون بگزد تبهای طولانی صعب العلاج ایجاد کند. نوعی حشره که چون بگزد در گزیده بیماری دراز پدید آرد. قسمی غریب گز. غریب گز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

ابوالعلاء

ابوالعلاء. [ اَ ب ُ ل ع َ ] (اِخ ) فارسی و طبیب معاصر آل بویه . از وی کتابی در دست نیست لکن مصنفین اطبا از گفته های وی شاهد صدق اقوال خویش آرند و ابوماهرو علی بن عیسی مجوسی و ابن مندویه ٔ اصفهانی هم عصر وی بوده اند. او یک چند طبیب عساکرعضدالدوله بویهی و پس از عضدالدوله طبیب خ

مزمن

لغت‌نامه دهخدا

مزمن . [ م ُ م ِ ] (ع ص ) بر جای مانده شونده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (غیاث ). بر جای مانده . کهنه و دیرینه . دارای زمان و دیرینه . (ناظم الاطباء). دیرینه و کهنه . (آنندراج ) (غیاث ) . کهن . عتیق . طویل (از نظر زمان ). پیاده (مقابل حاد). متقادم . (یادد

جست‌وجوی هم‌آغاز

صعب

دیکشنری عربی به فارسی

دشوار , پر زحمت , پرالتهاب , صعب الصعود , خامکار , زشت , بي لطافت , ناشي , سرهم بند , غير استادانه , سخت , مشکل , سخت گير , صعب , گرفتگير , باريک بين , مشکل پسند , بيزار , داد وبيداد کن (براي چيزهاي جزءي) , ايراد گير