سلعةلغتنامه دهخداسلعة. [ س َ ع َ ] (ع اِ) سرشکستگی هرمقدار که باشد. || آنکه پوست بشکافد. ج ، سلعات و سلاع . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
سلعةلغتنامه دهخداسلعة. [ س ِ ع َ ] (ع اِ) متاع و اسباب و متاع تجارت . ج ، سِلَع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). کاله . (دهار). || آژخ که بی درد براندام پدید آید. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ریش است که در گردن پیدا شود یا گره گوشتی است در آن یا زیادت گوشتی است در ان
شلههلغتنامه دهخداشلهه . [ ش َ هَِ ] (اِخ ) دهی است از بخش هویزه ٔ شهرستان دشت میشان . سکنه 600 تن . آب آن از نهر سابله . محصول عمده ٔ آنجا غلات . راه آن ماشین رو و صنایع دستی زنان حصیربافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
شلیههلغتنامه دهخداشلیهه . [ ش َ هَِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان جزیره ٔ صلبوخ بخش مرکزی شهرستان آبادان .سکنه ٔ آن 172 تن . آب از شطالعرب . محصول عمده ٔ آنجا خرما و نارنج است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
صلعةلغتنامه دهخداصلعة. [ ص َ ل َ ع َ ] (ع اِ) جای صلع از سر، و به ضم صاد نیز آمده است . (منتهی الارب ).
فدعةلغتنامه دهخدافدعة. [ ف َدَ ع َ ] (ع اِ) جای کجی از دست و پا. (منتهی الارب ).جای کجی از پا، مثل نزعة و صلعة. (اقرب الموارد).
مقوقلغتنامه دهخدامقوق . [ م ُ ق َوْ وَ ] (ع ص ) آن که صلعه و جای موی سرش بزرگ و بسیار باشد. (منتهی الارب ). کسی که جای بیمویی سرش بزرگ باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
اجردلغتنامه دهخدااجرد. [ اَ رَ ] (ع ن تف ) پرخوارتر. اکول تر. || اشأم : اجردُ من الجراد.- امثال : اجرد من جراد . اجرد من صخرة .اجردمن صلعة . (مجمع الأمثال میدانی ).
