صماخلغتنامه دهخداصماخ . [ ] (اِخ ) آبی است بر یک منزلی واسط آنرا که قصد مکه دارد. ابوعبداﷲ سکونی آرد: صماخ از آبها است که بین دو جبل طی و جبالی که بین آن و تیماء است قرار دارد. یاقوت گوید: ندانم آن صماخ همین است یا خطائی در روایت رخ داده . (معجم البلدان ).
صماخلغتنامه دهخداصماخ . [ ص ِ ] (اِخ ) حفصی آرد: ازنواحی یمامة یا نجد است و آن کوهی است و به قرب آن دهی است که آنرا خلیف صماخ گویند. (معجم البلدان ).
صماخلغتنامه دهخداصماخ . [ ص ِ] (ع اِ) سوراخ گوش . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات ). سوراخ باطنی گوش . || گوش . || آب کم . (منتهی الارب ). || سوراخ دیده . (بحر الجواهر) (از آنندراج ) (غیاث اللغات ).
صماخلغتنامه دهخداصماخ . [ ص ُ ] (ع اِ) شاید که مشتق از دردی بود در صماخ و آن شکافتن گوش است چه این کلمه بر وزن ادواء (بیماریها)است ، چون : سُعال و زُکام و حُلاق . (معجم البلدان ).
سماخلغتنامه دهخداسماخ . [ س ِ ] (ع اِ) سوراخ گوش . (از غیاث ) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به صماخ شود. || مسخرگی . (لغت نامه فرس اسدی ).
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َ ] (اِ) مخفف شاماخ است که پستان بند زنان یعنی پارچه ای که پستانهای خود را بدان بندند. (از برهان ) (ناظم الاطباء). مخفف شاماخ که سینه بند زنان باشد. (آنندراج ) (از انجمن آرا). رجوع به شاماخ شود.
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َ / ش َم ْ ما ] (اِخ ) ابن ضرار. نام شاعری تازی . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ) (منتهی الارب ). از شاعران جاهلیت و از قبیله ٔ قیس است . (یادداشت مؤلف ). شماخ بن ضراربن حرملة، از شاعران جاهلی عرب است که اسلام را ن
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َ / ش َم ْ ما ] (اِخ ) نام پهلوانی ایرانی . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ لغات شاهنامه ) : پذیره فرستاد شماخ راچه مایه دلیران گستاخ را.فردوسی .
شماخلغتنامه دهخداشماخ . [ ش َم ْ ما ] (ع ص ) شامخ . بلند : نهری صحاب و جویی پرآب یافتند و کوهی شماخ و زمینی سنگلاخ . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 355).
صماخةلغتنامه دهخداصماخة. [ ص َم ْ ما خ َ ] (ع ص ) زن زیرک . (منتهی الارب ). || (اِ) القَطِنَه . (اقرب الموارد). رمانه . آنچه با شکنبه باشد. ذات الاطباق .
اصمخةلغتنامه دهخدااصمخة. [ اَ م ِ خ َ ] (ع اِ) ج ِ صِماخ .(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به صِماخ شود.
حفرۀ گوش میانیtympanic cavityواژههای مصوب فرهنگستانفضای خالی میان گوش بیرونی و درونی متـ . حفرۀ صُماخ، صُماخ تبیره tympanum گوش میانی middle ear
صماخةلغتنامه دهخداصماخة. [ ص َم ْ ما خ َ ] (ع ص ) زن زیرک . (منتهی الارب ). || (اِ) القَطِنَه . (اقرب الموارد). رمانه . آنچه با شکنبه باشد. ذات الاطباق .
