ترجمه مقاله

صواب

savāb

۱. [مقابلِ خطا] راست و درست؛ حق.
۲. [قدیمی] لایق؛ سزاوار.

۱. درستی، راست، راستی
۲. درست، صحیح
۳. سزاوار
۴. بجا، معقول ≠ خطا

استصواب

لغت‌نامه دهخدا

استصواب . [ اِ ت ِص ْ ] (ع مص ) صواب خواستن . (منتهی الارب ). صواب جستن . || راست یافتن فعل کسی را. (منتهی الارب ). || صواب شمردن . (منتهی الارب ). صواب داشتن . صواب دیدن . صوابدید: و درخواست از وی تا معتمدی از دیوان رسالت با وی نامزد کند که نامه های سلطان نویسد به استصواب وی

ترجمه مقاله