صومعه دار

so[w]me'edār

راهب؛ زاهد: ◻︎ نقدها را بُوَد آیا که عیاری گیرند / تا همه صومعه‌داران پی کاری گیرند (حافظ: ۳۷۶).
⟨ صومعه‌داران فلک: [قدیمی، مجاز] ملائکه؛ فرشتگان.