لغتنامه دهخدا
طأطاءة. [ طَءْ طَ ءَ ] (ع مص ) پست نمودن سر را. فروافکندن سر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). سر پست کردن چنانکه در رکوع کنند. (غیاث اللغات ). سر در پیش افکندن . سر پست کردن . (صراح ). سر فروداشتن . (زوزنی ). فرودآوردن سر را. || طأطاء یده بالعنان ؛ فروهشتن عنان را برای دوانید