طبرخون

tabarxun

معنی

= تبرخون: ◻︎ زرد چو زهره‌ست عارض بهی و سیب / سرخ چو مریخ روی نار و طبرخون (ناصرخسرو: ۴۹۱).

مترادف

بیدسرخ، عناب

جست‌وجوی دقیق

طبرخون

فرهنگ فارسی عمید

= تبرخون: ◻︎ زرد چو زهره‌ست عارض بهی و سیب / سرخ چو مریخ روی نار و طبرخون (ناصرخسرو: ۴۹۱).

طبرخون

لغت‌نامه دهخدا

طبرخون . [ طَ ب َ ] (اِ) بید سرخ باشد، و آنرا بید طبری نیز خوانند. (برهان ). نوعی از صفصاف است که به فارسی سرخ بید خوانند و به هندی تن نامند. سرخ بید طبری . (حافظ اوبهی ) (شعوری ). || بعضی گویندطبرخون سه عدد چوب است که آنرا با حلقه های آهنین تعبیه کرده ، بهم پیوسته اند و شاطر

طبرخون

فرهنگ فارسی معین

( طَ بَ ) (اِ.) 1 - عنّاب ، درخت عنّاب . 2 - چوبدستی سرخ رنگ که در ق دیم به هنگام جنگ به دست می گرفتند.

طبرخون

فرهنگ مترادف و متضاد

بیدسرخ، عناب

جست‌وجوی هم‌آوا

تبرخون

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون . [ ت َ ب َ ] (اِ) عناب . (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). عناب است و آن میوه ای است شبیه به سنجد. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). عناب ، که میوه ٔ درختی است . (فرهنگ نظام ) (از لسان العجم شعوری ورق 286 ب ). و در دواها بکار برند.

تبرخون

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) = عناب۲. (زیست‌شناسی) درخت عناب.۳. چوب‌دستی سرخ‌رنگ که در قدیم هنگام جنگ به دست می‌گرفتند؛ چوب بقم.

تبرخون

فرهنگ فارسی معین

(تَ بَ) (اِ.) 1 - نک عناب . 2 - چوبی سخت و سرخ رنگ که شاطران در دست گیرند.

تبرخون زدن

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون زدن . [ ت َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به ترکیب طبرخون زدن ذیل طبرخون شود.

طبرخون زدن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . زَ دَ) (مص م .) هلاک ساختن .

جست‌وجوی مشابه

طبرخونی

لغت‌نامه دهخدا

طبرخونی . [ طَ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به طبرخون . قرمز. سرخ . سرخ رنگ : گر خون تو نخورد بشب گردون پس کوت آن رخان طبرخونی .ناصرخسرو.

طبرخون زدن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . زَ دَ) (مص م .) هلاک ساختن .

جست‌وجوی متن

طفالغو

لغت‌نامه دهخدا

طفالغو. [ ] (اِ) طبرخون . (صحاح الفرس ). و رجوع به طبرخون شود.

تبرخون زدن

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون زدن . [ ت َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به ترکیب طبرخون زدن ذیل طبرخون شود.

طبرزد

فرهنگ فارسی عمید

= تبرزد: ◻︎ لب ز طبرزد چو طبرخون به دست / مغز طبرزد به طبرخون شکست (نظامی۱: ۳۱).

ارنبژ

لغت‌نامه دهخدا

ارنبژ. [ اَ ن َ ب ِ ] (اِ) بقم باشد و آنرا ترخون و تبرخون نیز گویند و به تازی طبرخون خوانند. (فرهنگ رشیدی ). و رجوع به ارنبیز شود.

معصفرپوش

لغت‌نامه دهخدا

معصفرپوش . [ م ُ ع َ ف َ ] (نف مرکب ) زرد. زردرنگ : گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.فرخی .

جست‌وجوی هم‌آغاز

طبرخونی

لغت‌نامه دهخدا

طبرخونی . [ طَ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به طبرخون . قرمز. سرخ . سرخ رنگ : گر خون تو نخورد بشب گردون پس کوت آن رخان طبرخونی .ناصرخسرو.

طبرخون زدن

فرهنگ فارسی معین

( ~ . زَ دَ) (مص م .) هلاک ساختن .

ترجمه مقاله