طشتلغتنامه دهخداطشت . [ طَ ] (اِخ ) آبهای دریاچه ٔ بختگان فارس بواسطه ٔ دو تنگه ٔ پیچاپیچ به دریاچه ٔ دیگری موسوم به نرگس یا طشت متصل میشود. (جغرافیای طبیعی کیهان ص 90).
طشتلغتنامه دهخداطشت . [ طَ ] (معرب ، اِ) لغتی است در طست . (اقرب الموارد). ابوعبیده گوید: فارسی است . ثعالبی گفته که فارسی و معرب است ، معرب تشت معروف . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). لگن . (دهار). لقن . (دهار). مُعرب است . لگن . (اقرب الموارد). ابوالایس . ابوکامل . (المرصع). ابومالک . (المرصع)
طشتفرهنگ فارسی معین(طَ) (اِ.) = تشت : 1 - ظرفی گود و بزرگ و گرد ویژة رخت شویی . 2 - یکی از لوازم آتشگاه . 3 - نوعی از آلات موسیقی .
تَشت / طشتگویش خلخالاَسکِستانی: tašt دِروی: tašt شالی: tašt کَجَلی: tašt کَرنَقی: tašt کَرینی: tašt کُلوری: tašt گیلَوانی: tašt لِردی: tašt
تَشت/ طَشتگویش کرمانشاهکلهری: tayšt گورانی: tasma سنجابی: tasma کولیایی: tasma زنگنه‌ای: tayšt جلالوندی: tayšt زوله‌ای: tayšt کاکاوندی: tayšt هوزمانوندی: tayšt
تستلغتنامه دهخداتست . [ ت ِ ] (انگلیسی ، اِ) کلمه ای است انگلیسی که اخیراً در زبان فارسی متداول شده وبمعنی امتحان و آزمایشی است که در مورد شناسائی استعدادهای طبیعی یا اکتسابی افراد بکار برند. و امتحان شونده باید از طریق جستن قرائن و شواهد موجود در تست پرسش ها را تکمیل کند و جواب صحیح بدهد. ا
طشتانیةلغتنامه دهخداطشتانیة. [ طَ نی ی َ ] (معرب ، اِ) (از ریشه ٔ لاتین تستینیا که از تستا مشتق است ) طشطانة. کلاه خود. مغفر. (دزی ج 2 ص 44).
طشتجانلغتنامه دهخداطشتجان . [ طَ ] (اِخ ) دهی از دهستان جوخواه بخش طبس شهرستان فردوس در 10هزارگزی شمال باختری طبس سر راه مالرو عمومی طبس به یزد. جلگه و گرمسیر با 184 تن سکنه .آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و خرما و پنبه و ارزن
طشتخاناهلغتنامه دهخداطشتخاناه . [ طَ ] (اِ مرکب ) (از: طشت + خانه ) جایگاهی که در آن پارچه های معینی را برای پوشش و لباس سلطان نگهداری میکنند، یا در آن اشیاء مختلفی ازقبیل جواهر، مهرها، شمشیرها و دیگر اشیاء مانند اینها را حفظ میکنند. || رختشوی خانه . طشتخانه . تشتخانه . و رجوع به طشتخانه شود. (دز
طشتخانهلغتنامه دهخداطشتخانه . [ طَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تشتخانه . طشتخاناه : آنجاکه طشتخانه ٔ قدرت کنند بازتن دردهد وطای ملایک به مفرشی . اثیر اخسیکتی .و خوارزم درآن روزگار در عداد وظیفه ٔ طشتخانه ب
غربالیلغتنامه دهخداغربالی . [ غ ِ / غ َ ] (ص نسبی ) منسوب به غربال : درین طشت غربالی آبگون تو غربال خاکی فلک طشت خون . نظامی .- طشت غربالی ؛ کنایه از آسمان است .- <span c
طشت و خایهلغتنامه دهخداطشت و خایه . [ طَ ت ُ ی َ / ی ِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) نوعی از بازی دادن مردم باشد و آن چنان است که درون تخم مرغی را خالی کنند و از شبنم پر سازند و طشتی را درآفتاب گذارند و تخم مرغ را در طشت نهند، چون طشت گرم شود تخم مرغ به اصول راه بالا ب
طشت زرلغتنامه دهخداطشت زر. [ طَ ت ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) معروف است که طشت طلا و لگن طلا باشد. (برهان ) (آنندراج ). || کنایه از آفتاب عالمتاب هم هست . (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || جام طلا را نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ).
طشت نگونلغتنامه دهخداطشت نگون . [ طَ ت ِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ).
طشت و طبق چیدنلغتنامه دهخداطشت و طبق چیدن . [ طَ ت ُ طَ ب َ دَ ] (مص مرکب ) از فعلهای اتباعی است . تهیه و تدارک دیدن .
پیروزه طشتلغتنامه دهخداپیروزه طشت . [ زَ / زِ طَ ] (اِ مرکب ) طشتی از فیروزه . تشت فیروزه . || مجازاً، آسمان : مرا دل چون تنور آهنین شداز آن طوفان همی بارم بدامن درین پیروزه طشت از خون چشمم همه آفاق شد بیجاده معدن اگر نه
سبز طشتلغتنامه دهخداسبز طشت . [ س َ طَ ] (ص مرکب ) بمعنی سبزخوان است که کنایه از آسمان باشد. (برهان ) (آنندراج ) : زاده ٔ خاطر بیار کز دل شب زاد صبح کرد در این سبز طشت خایه ٔ زرین غراب . خاقانی .چندین هزار جرعه که این سبز طشت راست <br
فیروزه طشتلغتنامه دهخدافیروزه طشت . [ زَ / زِ طَ ] (اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان ). پیروزه طشت . (فرهنگ فارسی معین ) : در این فیروزه طشت از خون چشمم همه آفاق شد بیجاده معدن . خاقانی .|| (اِخ ) بنات
کبود طشتلغتنامه دهخداکبود طشت . [ ک َ طَ ] (اِ مرکب ) تشت کبود. || کنایه از آسمان است . (ناظم الاطباء) (مجموعه ٔ مترادفات ). کنایه از آسمان باشد. (آنندراج ) (از برهان ). رجوع به کبود طست و کبود تشت شود.
گل برطشتلغتنامه دهخداگل برطشت . [ گ ُ ب َ طَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دربقاضی بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور واقع در 14هزارگزی جنوب نیشابور کویر شوره زار. هوای آن معتدل و دارای 84 تن سکنه است . آب آنجا از قنات و محصول آن غلات و شغل
