طفل

tefl

معنی

۱. کودک؛ بچه.
۲. (صفت) [قدیمی] کوچک.

مترادف

بچه، خردسال، غلام، کودک، نوزاد، نوباوه، نوجوان ≠ بالغ، بزرگسال

برابر پارسی

کودک

جست‌وجوی دقیق

طفل

دیکشنری عربی به فارسی

بچه بداخلا ق و لوس , کف شير , بچه , کودک , طفل , فرزند , بزغاله , چرم بزغاله , کوچولو , دست انداختن , مسخره کردن , کودک تازه براه افتاده , کودک نو پا , اشغال , عدد , جمع , سرجمع , حاشيه نويسي , يادداشت مختصر , مبلغ , جمع بستن , بچه کوچک , نو باوه , جوانک , پسر بچه , برگچه

طفل

فرهنگ فارسی عمید

۱. تاریکی.۲. غروب خورشید.

طفل

فرهنگ فارسی عمید

۱. کودک؛ بچه.۲. (صفت) [قدیمی] کوچک.

طفل

لغت‌نامه دهخدا

طفل . [ طَ ] (اِ) اسم اندلسی طین قیمولیاست ونیز کمون بری را نامند. (فهرست مخزن الادویه ). یسمی طین قیمولیان و الطلیطلی و البکیوت . (تذکره ٔ ضریر انطاکی ). اسم اندلسی قیمولیاست . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

طفل

لغت‌نامه دهخدا

طفل . [ طَ ] (ع ص ) نازک و نازپرورد از هر چیزی . ج ، طِفال ، طُفول . یقال : بنان طفل و جاریةٌ طفلة و انما جاز ان یوصف البنان و هو جمع بالطفل و هو واحد لان کل جمعلیس بینه و بین واحده الا الهاء فانه یذکر و یؤنث . (منتهی الارب ). نازک و تازه از هر چیزی . (منتخب اللغات ). امراءة

جست‌وجوی هم‌آوا

شیب تافل

Tafel slope

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی از نمودار تافل در محدودۀ مثبت و منفی پنجاه میلی‌ولت به پتانسیل مدارباز که شکل نمودار در آن بخش خطی است

نمودار تافل

Tafel plot

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نمودار تغییرات پتانسیل الکترود برحسب لگاریتم چگالی جریان، زمانی که الکترود نسبت به پتانسیل مدارباز خود، هم درجهت کاتدی و هم درجهت آندی، قطبیده می‌شود

طفیل

لغت‌نامه دهخدا

طفیل . [ طُ ف َ ] (اِخ ) ابن ابی بن کعب انصاری . صحابی است .

ثفل

لغت‌نامه دهخدا

ثفل . [ ث َ ف َ ] (ع ص ) گران رو، از شتر و جز آن .

ثفل

لغت‌نامه دهخدا

ثفل . [ ث َ ] (ع مص ) ثفل رَحی ؛ سفره گستردن زیر دست آس . || ثفل شی ٔ، پراکنده کردن آن به یک بار (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

طفلک

فرهنگ فارسی عمید

طفل کوچک؛ طفل خردسال. Δ از روی تحبیب و شفقت به‌کار می‌رود: ◻︎ بیندیش از آن طفلک بی‌پدر / وز آه دل دردمندش حذر (سعدی۱: ۵۱).

طفلی

فرهنگ فارسی عمید

١. [عامیانه] = طفلک٢. (حاصل مصدر) کودکی؛ خردسالی.

طفلة

لغت‌نامه دهخدا

طفلة. [ طِ ل َ ] (ع اِ) تأنیث طِفْل . دخترینه . ج ،طفالة. (مهذب الاسماء). صاحب آنندراج گوید: مذکر و مؤنث در طفل یکسان است و نزد بعضی طفلة مؤنث است .

طفلی

لغت‌نامه دهخدا

طفلی . [ طَ لی ی / طَ ف َ لی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به طَفْل یا طَفَل به معنی خاک رس مخصوص . رجوع به دزی ج 2 ص 49 شود.

طفلی

لغت‌نامه دهخدا

طفلی . [ طِ ] (اِ) درخت مقل است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).درخت مقل است که دوم نامند. (فهرست مخزن الادویه ).

جست‌وجوی متن

کودک

دیکشنری فارسی به عربی

رضيع , طفل , طفل رضيع , فتاة جميلة

بپا آمدن

لغت‌نامه دهخدا

بپا آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) (... طفل ) پاوا شدن طفل . پا گرفتن طفل . نو به رفتار آمدن طفل . (آنندراج ).

بچه

دیکشنری فارسی به عربی

دجاجة , ذرية , رضيع , طفل , طفل رضيع , فرخ

اطفال

فرهنگ فارسی عمید

= طِفل

بچه بداخلا ق و لوس

دیکشنری فارسی به عربی

طفل

جست‌وجوی هم‌آغاز

طفل رضيع

دیکشنری عربی به فارسی

بچه , کودک , طفل , نوزاد , مانند کودک رفتار کردن , نوازش کردن

طفلک

فرهنگ فارسی عمید

طفل کوچک؛ طفل خردسال. Δ از روی تحبیب و شفقت به‌کار می‌رود: ◻︎ بیندیش از آن طفلک بی‌پدر / وز آه دل دردمندش حذر (سعدی۱: ۵۱).

طفلی

فرهنگ فارسی عمید

١. [عامیانه] = طفلک٢. (حاصل مصدر) کودکی؛ خردسالی.

طفلة

لغت‌نامه دهخدا

طفلة. [ طِ ل َ ] (ع اِ) تأنیث طِفْل . دخترینه . ج ،طفالة. (مهذب الاسماء). صاحب آنندراج گوید: مذکر و مؤنث در طفل یکسان است و نزد بعضی طفلة مؤنث است .

طفلی

لغت‌نامه دهخدا

طفلی . [ طَ لی ی / طَ ف َ لی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به طَفْل یا طَفَل به معنی خاک رس مخصوص . رجوع به دزی ج 2 ص 49 شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

متطفل

لغت‌نامه دهخدا

متطفل . [ م ُ ت َ طَف ْ ف ِ ] (ع ص ) ناخوانده به مهمانی آینده . (آنندراج ). مهمان ناخوانده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || پیک . (ناظم الاطباء). و رجوع به تطفل شود.

مطفل

لغت‌نامه دهخدا

مطفل . [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) ماده ٔ بچه دار از مردم و وحش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بچه دار از مردم و از جانوران . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). || لیلة مطفل ؛ شبی که از سردی طفلان را هلاک گرداند. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الم

اطفل

لغت‌نامه دهخدا

اطفل . [ اَ ف َ ] (ع ن تف ) طفیلی تر.- امثال : اطفل من ذباب . اطفل من شیب علی الشباب .اطفل من لیل علی نهار .

تطفل

لغت‌نامه دهخدا

تطفل . [ ت َ طَف ْ ف ُ ] (ع مص ) طفیلی کردن . (تاج المصادر بیهقی ). ناخوانده به مهمانی آمدن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). طفیلی شدن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || خوی کودکان گرفتن مرد. (از اقرب الموارد).

تطفل

دیکشنری عربی به فارسی

سرزده امدن , فضولا نه امدن , بدون حق وارد شدن , بزور داخل شدن

ترجمه مقاله