لغت‌نامه دهخدا
طوالع. [ طَ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طالع و طالعة. (آنندراج ) (غیاث ). || صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید: طوالع عبارت از درجه ٔ برابری است که به ازاء مطالع است چنانکه یاد کردیم . || طوالع در اصطلاح صوفیه اول چیزی که پیداشود از تجلیات اسماء الهیه بر باطن بنده و آراسته گرداند اخلاق
