طیران

tayarān

معنی

پرواز کردن؛ پریدن؛ پرش؛ پرواز.

مترادف

۱. پرش، پرواز
۲. پرواز کردن، پریدن

جست‌وجوی دقیق

طیران

طیران . (اِخ ) مافروخی در کتاب محاسن اصفهان در دو مورد این اسم را ایراد کرده ، یکی در مورد ذکر قصور معروف اصفهان که گوید: و قصر صخربن سدوس بطیران . (چ طهران ص 56). دیگر درمورد ذکر جوامع اصفهان که گوید: و الجامعان الکبیر العتیق البدیع الانیق ب

طیران

لغت‌نامه دهخدا

طیران . [ طَ ی َ / طَ / طِ ] (ع مص ) پریدن . (منتهی الارب ). پرواز کردن . || شتافتن . (زوزنی ). پرش . پرواز. طیران (بسکون یاء نیز آمده ، مگر اصل اول است ). (غیاث اللغات ) (آنندراج ). و با لفظ کردن مستعمل است

طیران

دیکشنری فارسی به انگلیسی

flight

طیران

فرهنگ فارسی معین

(طَ یَ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) پرواز کردن . 2 - (اِمص .) پرواز.

جست‌وجوی هم‌آوا

چتریان

لغت‌نامه دهخدا

چتریان . [چ َ ] (اِ مرکب ) تیره ای از گیاهان که وضع گلهای آنها همیشه بشکل چتر و غالباًبصورت چتر مرکب است . (از گیاه شناسی گل گلاب ص 233).

تراژان

لغت‌نامه دهخدا

تراژان . [ تْرا / ت ِ ] (اِخ ) مارکوس اولپیوس تراژانوس کرینیتوس . یکی از امپراتوران بزرگ روم است که بسال 52 م . در ایتالیکا (اسپانیا) متولد شد. پدرش مردی نوخاسته بود و مورد حمایت امپراتور وسپازین قرار گرفت و

تران

لغت‌نامه دهخدا

تران . [ ت َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان کنارک در شهرستان چاه بهار که در 72هزارگزی شمال باختری چاه بهار و هفت هزارگزی شمال راه مالرو چاه بهار به جاسک واقع است و 25 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران

ترایان

لغت‌نامه دهخدا

ترایان . [ ] (اِخ ) تلفظ ترکی تراژان . رجوع به تراژان و قاموس الاعلام ترکی شود.

ترایان

لغت‌نامه دهخدا

ترایان . [ ت َ ] (نف ، ق ) در حال تراییدن .(یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تراییدن شود.

جست‌وجوی مشابه

طيران

دیکشنری عربی به فارسی

هواپيمايي , هوانوردي , گريز , پرواز , مهاجرت (مرغان يا حشرات) , عزيمت , پرواز کردن , فرارکردن , کوچ کردن , يک رشته پلکان , سلسله , پرواز کننده , پردار , سريع السير , بال وپر زن , بسرعت گذرنده , مسافرت هوايي

طیرانس

لغت‌نامه دهخدا

طیرانس . [ ن َ ] (اِخ ) (کتاب اعمال رسولان 19:9). مدرس فلسفه ٔ یونان بود در افسس ، و پولس حواری در مدت دو سال در مدرسه ٔ او تعلیم میداد لکن مدرسه ٔ مرقوم مثل سایر مدارس نبود چنانکه بعضی گمان دارند بلکه محلی ب

طیرانه

لغت‌نامه دهخدا

طیرانه . [ طَ ن َ / ن ِ ] (ازع ، اِ) نوعی از فطر و از آن بزرگتر. و تازه ٔ او سفید و زرد و خشک او سرخ است و در زیر درخت بلوط و زیتون میروید، و از سموم قتاله است حتی بوئیدن آن . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). نباتیست مانند فطر و بزرگتر از آن و در شب مان