ظاهرسازلغتنامه دهخداظاهرساز. [ هَِ ] (نف مرکب ) مُرائی . آنکه با صور ظاهر امور مردمان را به خود جلب کند یا فریبد.
ظاهرسازیفرهنگ فارسی معین( ~ .) [ ع - فا. ] (حامص .) 1 - وضع یا حالتی غیرواقعی ، تظاهر. 2 - آراستن و خوب جلوه دادن ظاهر.