عاشقی

'āšeqi

معنی

عاشق بودن؛ شیفتگی؛ دلدادگی: ◻︎ نازپرورد تنعم نبرد راه به دوست / عاشقی شیوۀ رندان بلاکش باشد (حافظ: ۳۲۶).

جست‌وجوی دقیق

عاشقی

فرهنگ فارسی عمید

عاشق بودن؛ شیفتگی؛ دلدادگی: ◻︎ نازپرورد تنعم نبرد راه به دوست / عاشقی شیوۀ رندان بلاکش باشد (حافظ: ۳۲۶).

عاشقی

عاشقی . [ ش ِ ] (حامص ) عمل عاشق . شیفتگی . دلدادگی . عشق ورزیدن : عاشقی پیداست از زاری دل نیست بیماری چو بیماری دل . مولوی .ز چشم خلق فتادم هنوز و ممکن نیست که چشم شوخ من ازعاشقی حذر گیرد. <p class="author

عاشقی

لغت‌نامه دهخدا

عاشقی .[ ش ِ ] (اِخ ) میرعلیشیر آرد: مولانا عاشقی از شهر هرات بود و قصیده را پخته میگفت از جمله اشعار اوست :این منظری که طاق چو ابروی دلبر است از خاک برگرفته ٔ دارای کشور است .که در تعریف عمارت آق سرای که به دستور بوسعید بنا شده است سرود. (مجالس النفائس ص <span cl

عاشقی

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: احساسات بین فردی ، رابطۀ عاشقانه، لاس، رابطه

جست‌وجوی هم‌آوا

هاسکی

واژه‌نامه آزاد

نوعی سگ خانگی.

حسین عاشقی

لغت‌نامه دهخدا

حسین عاشقی . [ ح ُ س َ ن ِ ش ِ ] (اِخ ) هندی . رجوع به عاشقی هندی شود.

بی عاشقی

لغت‌نامه دهخدا

بی عاشقی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) (از: بی + عاشق + ی ) بدون عاشقی . بی عشق ورزی : حیف بود مردن بی عاشقی تا نَفَسی داری و نَفْسی ، بکوش . سعدی .رجوع به عاشقی شود.