عتادلغتنامه دهخداعتاد. [ع َ ] (ع اِمص ، اِ) ساخت . (منتهی الارب ). آنچه آماده باشد از سلاح و چارپا و ساز جنگ . (اقرب الموارد). || سامان . || آمادگی . || آنچه جهت سفر و جز آن آماده سازند. (منتهی الارب ).
حتاتلغتنامه دهخداحتات . [ ح ُ ] (اِخ ) ابن یزیدبن علقمةبن جری بن سفیان بن مجاشع دارم دارمی مجاشعی ... ابن اسحاق و ابن کلبی او را در وفد بنی تمیم که به نزد پیغمبر آمدند برشمردند. ابن هشام گوید: او است که گفت :لعمر ابیک فلاتکذبن لقد ذهب الخیر الا قلیلاًلقد فتن الناس فی دینهم و ا
حتاتلغتنامه دهخداحتات . [ ح ُ ] (اِخ ) ابن ذریح . مرزبانی گفت : در روز جنگ پل کشته شد و پدر او در رثای وی سرود : ابغی الحتات فی الجیاد و لاأری له شبهاً مادام ﷲ ساجدُو کان حتات کالشهاب حیاته و کل ّ شهاب لامحالة خامِدٌ.(الاصابة ج <s
حتاتلغتنامه دهخداحتات . [ ح ُ ] (اِخ ) ابن عمرو انصاری برادر ابوسیر. صحابیست . و بعضی نام او را حباب بن عمرو گفته اند. رجوع به حباب بن عمرو شود.
اعتدلغتنامه دهخدااعتد. [ اَ ت ُ] (ع اِ) ج ِ عَتاد، بمعنی ساخت و سامان و آمادگی و آنچه جهت سفر و جز آن آماده سازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ج ِ عَتاد. (ناظم الاطباء). ج ِ عَتاد، اسباب فراهم کردن و آمادگی برای کاری . (از اقرب الموارد).
آمادگیلغتنامه دهخداآمادگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) ساختگی .تهیه . بسیج . ساز. استعداد. تَهَیﱡاء. أهبه . ساخت وساز. عتاد. اباب . آراستگی . جهاز. عُدّه . (دهّار).- آمادگی سفر ؛ ساز سفر.
اعتدةلغتنامه دهخدااعتدة. [ اَ ت ِ دَ ] (ع اِ) ج ِ عَتود، درخت کُنار و درخت بزرگ ریگستانی . || بزغاله ٔ یکساله . || ج ِ عَتاد، بمعنی ساخت و سامان و آمادگی جهت سفر. (منتهی الارب ).
نبالةلغتنامه دهخدانبالة. [ ن ُ ل َ ] (ع اِ) ساخت و ساز. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ساخت و ساز و آمادگی . (ناظم الاطباء). عُدة. عتاد. (اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). یقال : اخذللامر نبالته ؛ ای عدته و عتاده . (اقرب الموارد). و یقال : اخذ للامر نبالته ؛ ای عدته ، یعنی از روی اطلاع و آگاهی آم
نبللغتنامه دهخدانبل . [ ن ُ ] (ع اِمص ) نجابت . بزرگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نجابت . (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). شرف . بزرگواری . || فضل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة). || آگاهی . || تیزی خاطر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ن
خلاف معتادلغتنامه دهخداخلاف معتاد.[ خ ِ / خ َ ف ِ م ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مخالف رسم . ضد رواج . ضد استعمال . عکس عادت . (ناظم الاطباء).
معتادلغتنامه دهخدامعتاد. [ م ُ ] (ع ص ) عادت گرفته شده و عادت گیرنده . (آنندراج ). خوی گیرنده و خوی پذیر و خوکاره و خوگر. (ناظم الاطباء). خوی گرفته . آموختگار.آموخته . عادت کرده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- معتاد شدن ؛ عادت کردن . خوی کردن . (ناظم الاطباء).-
اعتادلغتنامه دهخدااعتاد. [اِ ] (ع مص ) آماده کردن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). مهیا و آماده کردن برای روزی . (از اقرب الموارد). ساختن . (تاج المصادر بیهقی ). بساختن . (المصادر زوزنی ): «و اعتدت لهن متکاء». (قرآن 31/12).
