حطیبةلغتنامه دهخداحطیبة. [ ح َب َ ] (ع ص ) تأنیث حطیب : امکنه ٔ حطیبة. اراضی حطیبة. جاهای هیزم ناک . (منتهی الارب ). رجوع به حطیب شود.
اتبعلغتنامه دهخدااتبع. [ اَ ب َ ] (ع ن تف ) تابعتر: و از عبداﷲ محمدبن الفضل البلخی می آید که گفت : اعرف الناس باﷲ اشدهم مجاهدةً فی اوامره و اتبعهم بسنة نبیه . (هجویری ).- امثال :اتبع من تولب ؛ پیروتر از خرکرّه .
اطبةلغتنامه دهخدااطبة. [ اَ طِب ْ ب َ ] (ع اِ) ج ِ طبیب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). اطباء. رجوع به طبیب و اطباء شود.
وادی عتبهلغتنامه دهخداوادی عتبه . [ ] (اِخ ) یکی از سه ناحیه ٔ فزان (واقع در شمال آفریقا بین فیوم و طرابلس ). (از قاموس الاعلام ترکی در ذیل وادی شرقی ).
چاه ابوعتبهلغتنامه دهخداچاه ابوعتبه . [ هَِ اَ ع َ ب َ ] (اِخ ) ظاهراً چاهی بوده در نزدیکی شهر «مدینه ». مؤلف حبیب السیر نویسد: «... القصه حضرت مقدس نبوی صلوات اﷲ و سلامه علیه بعد از ترتیب لشکر و تهیه مایحتاج سفر ابن مکتوم را با ابورهم غفاری در مدینه ، خلیفه گذاشته بقولی در دهم ماه مبارک رمضان رایت
ابوعتبهلغتنامه دهخداابوعتبه . [ اَ ع ُ ب َ ] (اِخ ) (بئر...) چاهی است برظاهر مدینه براه مکه . رجوع به ص 134 حبط ج 1 شود.
ابوعتبهلغتنامه دهخداابوعتبه . [ اَ ع ُ ب َ ] (اِخ ) ابن الاعتق . نام او بکر است و یزیدبن هارون از وی روایت کند و ابوعتبه از عطاء و بکربن عبد.