عجنلغتنامه دهخداعجن . [ ع َ ] (ع مص ) آرد سرشتن . (تاج المصادر). بسرشتن آرد را و خمیر کردن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || برعجان کسی زدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دست زدن شترماده بر زمین در رفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || تکیه بر زمین نمودن و برخاستن از جهت پیری و ض
عجنلغتنامه دهخداعجن . [ ع َ ج َ ] (ع مص ) فربه شدن اشتر. (تاج المصادر) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || آماسیدن میان فرج و دبر ناقه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
عجنلغتنامه دهخداعجن . [ ع َ ج ِ ] (ع ص ) شتر فربه پرگوشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال بعیر عجن و ناقة عجنة. (اقرب الموارد).
عجنلغتنامه دهخداعجن . [ ع ُ ج ُ ] (ع اِ) ج ِ عِجان . (منتهی الارب ). رجوع به عجان شود. || ج ِ عجین . (منتهی الارب ). رجوع به عجین شود.
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ] (اِخ ) ابن مرقعبن سعدبن حارث ازدی غامدی . ابن کلبی گوید: وی بوفادت نزد پیغمبر آمد. ابن ماکولا او را یاد کرده و ابن امیر نیز وی را استدراک نموده است . (الاصابة ج 1 قسم 1 ص <span class="hl" dir="l
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ] (ع مص ) فرا خویشتن کشیدن چیزی را بچوپ سرکج . فرا خویش کشیدن چیزی بچوگان . || برگردانیدن از چیزی . خم کردن چوب . خمانیدن . || بازداشتن . (منتهی الارب ).
حجنلغتنامه دهخداحجن . [ ح َ ج َ ] (ع مص ) کژ شدن . کج گردیدن . کژی . اعوجاج . خمیدگی . || کج گردیدن چیز. || اقامت گزیدن در خانه . || بخیلی کردن بچیزی . (از منتهی الارب ).
عجناءلغتنامه دهخداعجناء. [ ع َ ] (ع ص ) ناقه ٔ کم شیر. || ناقه ٔ نیک فربه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ناقه ای که بن پستانش فروهشته تا سر پستان رسیده و سر پستان درآمده باشد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || اشتری که دردِ زهدان گرفته . (مهذب الاسماء). || ناقه ٔ آماسیده فرج .
عجنجرةلغتنامه دهخداعجنجرة. [ ع َ ج َ ج َ رَ ] (ع ص ) زن گرداندام سبک روح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
عجنسلغتنامه دهخداعجنس . [ ع َ ج َن ْ ن َ ] (ع ص ) شتر سطبر نیک استوار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). ج ، عجانس .
عجنسیلغتنامه دهخداعجنسی . [ ع َ ج َن ْ ن َ ] (اِخ ) ابومحمد احمدبن محمدالعجنس بن یوسف بن هشام العجنسی البخاری . به بغداد رفت و از محمدبن بشار و ابی مولی الزمن و سلم بن جنادة وجز آنان روایت کند، ابویعلی عبدالمؤمن بن خلف النسفی و ابوبکر محمدبن زکریا و ابوصالح الخیام و جز ایشان از او روایت دارند
عجنةلغتنامه دهخداعجنة. [ ع َ ج ِ ن َ ] (ع ص ) مؤنث عجن ، ناقه ٔ آماسیده فرج . (منتهی الارب ). || ناقه ٔ فربه بسیارگوشت . رجوع به عجن شود.
خمیر کردنلغتنامه دهخداخمیر کردن . [ خ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سرشتن . بسرشتن . عجن . (یادداشت بخط مؤلف ) : خوی نیکست و عقل مایه ٔدین کس نکرده ست جز بمایه خمیر. ناصرخسرو. || نرم کردن . بشکل خمیر درآوردن : بدست
عجینلغتنامه دهخداعجین . [ ع َ ] (ع مص ) سرشتن و خمیرکردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آمیختن : آبش همه از کوثر و از چشمه ٔ حیوان خاکش همه از عنبر و کافور عجین است . منوچهری .جان تو بر عالم علوی رسدچون کنی مر علم را با جان عجین
اغراضلغتنامه دهخدااغراض . [ اِ ] (ع مص ) خمیر تازه کردن برای چاشت قوم : اغرض لهم غریفاً. (از منتهی الارب ). سرشتن خمیر برای چاشت قوم و بشب نخورانیدن به آنان : اغرض للقوم غریفاً؛ عجن عجیناً ابتکره و لم یطعمهم بائتا. (از اقرب الموارد). || پر گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پر کردن ظرف : اغ
حب السعاللغتنامه دهخداحب السعال . [ ح َب ْ بُس ْ س ُ ] (ع اِ مرکب ) حب سرفه ، و آن صمغ عربی و کتیرا و نشاسته است از هر یک دودرهم ، افیون یک درهم ، دارچین یک دانگ کوفته بیخته با لعاب بهدانه بسرشند و حب سازند و برای سرفه ٔ سرد، پوست بیخ بادیان و فلفل گرد از هر یک دو مثقال و نیم نبات مصری پنج مثقال ه
حجرالرخاملغتنامه دهخداحجرالرخام . [ ح َج َ رُرْ رُ ] (ع اِ مرکب ) سنگی سست است که بر قبرهانصب کنند و اقسام می باشد و مراد از او قسم سپید است . در آخر دوم سرد و خشک و رادع و قاطع نزف الدم جهت جراحات و با سرکه محلل اورام و رافع استسقا و با صمغو نوشادر جهت بهق و رفع آثار، و ذرور او جهت قطع بواسیر و آ
عجناءلغتنامه دهخداعجناء. [ ع َ ] (ع ص ) ناقه ٔ کم شیر. || ناقه ٔ نیک فربه . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ناقه ای که بن پستانش فروهشته تا سر پستان رسیده و سر پستان درآمده باشد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || اشتری که دردِ زهدان گرفته . (مهذب الاسماء). || ناقه ٔ آماسیده فرج .
عجنجرةلغتنامه دهخداعجنجرة. [ ع َ ج َ ج َ رَ ] (ع ص ) زن گرداندام سبک روح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
عجنسلغتنامه دهخداعجنس . [ ع َ ج َن ْ ن َ ] (ع ص ) شتر سطبر نیک استوار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). ج ، عجانس .
عجنسیلغتنامه دهخداعجنسی . [ ع َ ج َن ْ ن َ ] (اِخ ) ابومحمد احمدبن محمدالعجنس بن یوسف بن هشام العجنسی البخاری . به بغداد رفت و از محمدبن بشار و ابی مولی الزمن و سلم بن جنادة وجز آنان روایت کند، ابویعلی عبدالمؤمن بن خلف النسفی و ابوبکر محمدبن زکریا و ابوصالح الخیام و جز ایشان از او روایت دارند
عجنةلغتنامه دهخداعجنة. [ ع َ ج ِ ن َ ] (ع ص ) مؤنث عجن ، ناقه ٔ آماسیده فرج . (منتهی الارب ). || ناقه ٔ فربه بسیارگوشت . رجوع به عجن شود.
رودمعجنلغتنامه دهخدارودمعجن . [ م َ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بابک بخش حومه ٔ شهرستان تربت حیدریه واقع در 47هزارگزی شمال غربی تربت حیدریه و 22هزارگزی شمال راه شوسه ٔ عمومی تربت به کاشمر. کوهستانی است و هوایی سرد دارد. سکنه
متعجنلغتنامه دهخدامتعجن . [ م ُ ت َ ع َج ْ ج ِ ] (ع ص ) شتر فربه پرگوشت . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و رجوع به تعجن شود.
تعجنلغتنامه دهخداتعجن . [ ت َ ع َج ْ ج ُ ] (ع مص ) فربه شدن اشتر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || عجین شدن چیزی . (از اقرب الموارد).
