عزتفرهنگ فارسی عمید۱. [مقابلِ ذلّت] عزیز شدن؛ گرامی شدن؛ ارجمند شدن.۲. ارجمندی؛ احترام.۳. (اسم) [قدیمی، مجاز] خداوند.
عزتلغتنامه دهخداعزت . [ ع ِزْ زَ ] (ع اِمص ) عظمت و بزرگواری و ارجمندی و ارج و سرافرازی . (ناظم الاطباء). ارجمندی . (المصادر زوزنی ). کرامت . (زمخشری ). بزرگی . عزة.رجوع به عزة شود : عزت این خاندان بزرگ سلطان محمود را نگاه باید کرد. (تاریخ بیهقی ص <span class="hl" dir
عزتفرهنگ فارسی معین(عِ زَّ) [ ع . عزة ] 1 - (مص ل .) سربلند شدن ، گرامی شدن . 2 - (اِمص .) سربلندی ، سرافرازی .
حجتلغتنامه دهخداحجت . [ ح ُج ْ ج َ ] (ع اِ) نمودار. دلیل . بینة. برهان . سلطان . امثولة. ثبت . آوند. (؟) آنچه بدان دعوی ثابت شود. مادل به علی صحة الدعوی . و قیل الحجة و الدلیل واحد. (تعریفات جرجانی ص 56). تهانوی گوید: بالضم ، مرادف للدلیل . کما فی شرح الطوال
حجتلغتنامه دهخداحجت . [ ح ُج ْ ج َ ] (ع اِ) یکی از دوازده مبلغ باطنیان هر امام ، و آن رتبتی است فوق داعی و دون داعی مأذون ، و حجت خراسان لقب ناصرخسرو شاعر است : حجت و برهان مجوی جز که ز حجت چون عدوی حجتی و داعی و مأذون . ناصرخسرو.<b
حجتلغتنامه دهخداحجت . [ ح ُج ْ ج َ] (اِخ ) یا حجةالعصر یا حجةالزمان یا حجةالخلف لقب امام دوازدهم شیعه محمدبن حسن العسکری مهدی (ع ) است .
عزتمندلغتنامه دهخداعزتمند. [ ع ِزْ زَ م َ ] (ص مرکب ) آنکه دارای عزت است . (فرهنگ فارسی معین ). ارجمند. بزرگ . بزرگوار.
عزتمندیلغتنامه دهخداعزتمندی . [ ع ِزْ زَ م َ ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت عزتمند. (فرهنگ فارسی معین ). ارجمندی . بزرگواری . رجوع به عزتمند شود.
اعتزازیانواژهنامه آزاداِعتِزازیان ، صاحبان عزت ، عزت داده شده گان ، منسوبان به عزت اِعتِزازیان صاحبان عزت ، به عزت منسوب شدگان ، کسانی که به عزت و شرف ملقب شده اند.
عزتمندلغتنامه دهخداعزتمند. [ ع ِزْ زَ م َ ] (ص مرکب ) آنکه دارای عزت است . (فرهنگ فارسی معین ). ارجمند. بزرگ . بزرگوار.
عزت آبادلغتنامه دهخداعزت آباد. [ ع ِزْ زَ ] (اِخ ) دهی از دهستان مغان بخش گرمی شهرستان اردبیل . سکنه ٔ آن 117 تن . آب آن از چشمه . محصول آن غلات و حبوب است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
عزت العابدلغتنامه دهخداعزت العابد. [ ع ِزْ زَ تُل ْ ب ِ ] (اِخ ) احمد عزت بن محیی الدین ابوالهول (مسمی به هولوپاشا) ابن عمربن عبدالقادر عابد (1272 - 1343 هَ .ق .). از سیاستمداران مشهور دولت عثمانی بود. پس از فراغ از تحصیل روزنامه ا
عزت الفاروقیلغتنامه دهخداعزت الفاروقی . [ ع ِزْ زَ تُل ْ ] (اِخ ) احمد عزت بن محمود فاروقی عمری . (1244-1310 هَ .ق .). شاعر و از اهالی موصل بود. وی به اسلامبول رفت و برخی از مناصب دولتی را عهده دار گشت . او راست : العقود الجوهریة، رح
عزت جستنلغتنامه دهخداعزت جستن . [ ع ِزْ زَ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) جستجوی ارجمندی . سرافرازی خواستن . (فرهنگ فارسی معین ).
چهاربالش عزتلغتنامه دهخداچهاربالش عزت . [ چ َ / چ ِ ل ِ ش ِ ع ِزْ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مسند جلال و شکوه : در آن حرم که نهندش چهاربالش عزت جز آستان نرسد خواجگان صدرنشین را. سعدی .رجوع به چهاربالش ش
اصحاب حجرات عزتلغتنامه دهخدااصحاب حجرات عزت . [ اَ ب ِ ح ُ ج َ ت ِ ع ِزْ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصحاب حجرات العزة. در تداول حکمت اشراق ، بمعنی خردمندان است ،چه حجرات عزت در تداول ایشان کنایه از عقول است . رجوع به حکمت اشراق چ کُرْبَن ص 245 و حاشیه ٔ آن شود.
بی عزتلغتنامه دهخدابی عزت . [ ع ِزْ زَ ] (ص مرکب ) (از: بی + عزت ) ذلیل و خوار. (ناظم الاطباء). بی احترام . و رجوع به عزت شود.