عشورلغتنامه دهخداعشور. [ ع ُ] (ع مص ) ده یک گرفتن از اموال کسی . (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). عَشر. رجوع به عشر شود. || عشر و ده یک مال را ستدن . (از اقرب الموارد).
عشورلغتنامه دهخداعشور. [ ع ُ ](ع اِ) ج ِ عُشر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عُشر شود. آنچه از تجار بر معابر بحار بطریق باج گیرند. (آنندراج ) : از تجار و مترددین بنادر عشور گرفته قلیلی به والی مذکور میدادند. (عالم آرای عباسی از آنندراج ). وجوه عشور بنادر رسد ف
حسورلغتنامه دهخداحسور. [ ح ُ ] (ع مص ) برکندن پوست چنانکه از شاخ . || مانده شدن . فروماندن . || برهنه شدن . || ربحه شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ترجمان عادل ). || آشکار شدن . || خیره شدن چشم از دیدن . فروماندن بینایی از دیدن دور. (غیاث اللغات ). کند شدن چشم ازمسافت دور. (تاج المصادر ب
حصورلغتنامه دهخداحصور. [ ح َ ] (اِخ ) لقب یوحنا المعمدان . (اقرب الموارد). لقب یحیی بن زکریا. (ترجمان عادل ). ان اﷲ یُبَشِّرُک بیحیی مصدقاً بکلمة من اﷲ و سیداً و حصوراً. (قرآن 39/3). چون از ازدواج خودداری میکرد.
حصورلغتنامه دهخداحصور. [ ح َ ] (ع ص ) تنگدل . بخیل . || ناقه ٔ تنگ سوراخ پستان . اشتر که سوراخ پستان بسته بود. (آنندراج ). || مردی که از آرامش با زنان پرهیز کند با قدرت . یا مرد بازداشته شده ٔ از آرامش با زنان ، یا آنکه به زن رغبت نکند. آنکه با وجود مردی به زن میل نکند. (غیاث ). آنکه گاهی با
عشورةلغتنامه دهخداعشورة. [ ع َ رَ ] (اِخ ) شعبه ای از قبیله ٔ بنی رکب منشعب از بنی اشعر. (تاریخ قم ص 283).
عشورالغتنامه دهخداعشورا. [ ع َ ] (از ع ، اِ) عشوراء. (از ناظم الاطباء). رجوع به عشوراء شود : به وقت طلوع صبح پنجشنبه روز عشورا بر دواتدار و ابن کنز زدند. (رشیدی ).
عشوراءلغتنامه دهخداعشوراء. [ ع َ] (ع اِ) عاشوراء. (منتهی الارب ). روز دهم یا نهم محرم . (ناظم الاطباء). رجوع به عاشورا و عاشوراء شود.
بازستانلغتنامه دهخدابازستان . [ س ِ ] (نف مرکب ) باجدار. کسی که عشور زمین و خراج باغ و اشجار و بوستان را میگیرد. عامل . محصل اموال دولتی . (شعوری ج 1 ص 180). باجگیر. باج ستان ،مأمور مالیات . باجدار. کسی که باج دریافت میکند.
قراضلغتنامه دهخداقراض . [ ق ِ ] (ع مص )مقارضة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پاداش دادن . (منتهی الارب ). کیفر دادن و آن در کار بد و گفتار بدی است که انسان به رفیق خود بگوید. (از اقرب الموارد). || به شرکت تجارت کردن از مال غیری . (منتهی الارب ). مضاربه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ
شاه بندرلغتنامه دهخداشاه بندر. [ ب َ دَ ] (اِ مرکب ) شهبندر. (دزی ج 1 ص 717). بندر بزرگ و واسع. || حاکم بندر. رئیس بندر و اکنون بجای شاه بندر حاکم بندر گویند.(از فرهنگ نظام ). || رئیس بازرگانان دولتی . رئیس التجار. (فرهنگ فارسی م
مکاسلغتنامه دهخدامکاس . [ م ُ ] (اِ) نهایت تأکید و مبالغه کردن را گویند در کاری و معامله ای و طلبی که پیش کسی باشد و آن را به عربی استقصا خوانند. (برهان ). نهایت تأکید و مبالغه در کاری و ابرام و تقاضا. (ناظم الاطباء). در فرهنگ انجمن آرای ناصری نوشته که مکاس و مکیس به ضم اول به معنی تأکید و
عشورةلغتنامه دهخداعشورة. [ ع َ رَ ] (اِخ ) شعبه ای از قبیله ٔ بنی رکب منشعب از بنی اشعر. (تاریخ قم ص 283).
عشورالغتنامه دهخداعشورا. [ ع َ ] (از ع ، اِ) عشوراء. (از ناظم الاطباء). رجوع به عشوراء شود : به وقت طلوع صبح پنجشنبه روز عشورا بر دواتدار و ابن کنز زدند. (رشیدی ).
عشوراءلغتنامه دهخداعشوراء. [ ع َ] (ع اِ) عاشوراء. (منتهی الارب ). روز دهم یا نهم محرم . (ناظم الاطباء). رجوع به عاشورا و عاشوراء شود.
بندر معشورلغتنامه دهخدابندر معشور. [ ب َ دَ رِ م َ ] (اِخ ) یا بندر ماه شهر. مرکز بخش بندر معشور شهرستان خرم شهر است و 3700 تن سکنه دارد. در این بندر مؤسسات شرکت نفت ، اداره ٔ گمرک و ژاندارمری و یک دبستان وجود دارد. این قصبه از محلهای موبلچ ، کریمه ، هوبر و شکاده
بندر معشورلغتنامه دهخدابندر معشور. [ ب َ دَ رِم َ ] (اِخ ) یا بندر ماه شهر. نام یکی از بخشهای چهارگانه ٔ خرم شهر است . این بخش در قسمت شمال خاوری خرم شهر بین بخشهای شادگان و هندیجان و مجاور دریا واقع است . یکی از قراء دهستان هویزه بوده و اخیراً بواسطه ٔ احداث تأسیسات نفت به بخش تبدیل گشته است . (ا
