ترجمه مقاله

عصمت

'esmat

۱. منع.
۲. نگه داری نفس از گناه؛ پاکدامنی.
۳. (اسم) ملکۀ اجتناب از گناه و خطا.

۱. پارسایی، پاکدامنی، پاکی، عفت، ناموس، نجابت
۲. بازداشتن، منع

عصمت

لغت‌نامه دهخدا

عصمت . [ ع ِ م َ ] (اِخ ) (خواجه ...) نام او خواجه عصمةاﷲ بخاری ، مشهور به خواجه عصمت است . وی شاعری ایرانی بود و در عهد تیموری میزیست . در نظم اشعار پیرو امیرخسرو دهلوی بود و مضامین و معانی او را عیناً در اشعار خود نقل میکرد. یکی از فاضلان درباره ٔ او چنین گفته است <span cla

عصمت

لغت‌نامه دهخدا

عصمت . [ ع ِ م َ ] (ع اِمص ) عصمة. پاکدامنی و نبناد و ناآلودگی به گناه . (ناظم الاطباء). نگاهداری نفس از گناه . (فرهنگ فارسی معین ). بازداشتن خود را از گناه ، و به اصطلاح اطلاق این لفظ بر پاکی است که از ابتدای وجود تا انتهای عمر گناه کبیره خصوصاً زنا نکرده باشد. (غیاث اللغات

ترجمه مقاله