عفائف

'afā'ef

معنی

= عفیفه

جست‌وجوی دقیق

عفائف

لغت‌نامه دهخدا

عفائف . [ ع َ ءِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عفیف . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و ج ِ عفیفة. (اقرب الموارد). رجوع به عفیف و عفیفة شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف . [ ] (اِخ ) خفاف یاحماق . نام شاعری است . رجوع به المعجم فی معاییر اشعار العجم ص 311 شود.

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف . [ ح َف ْ فا ] (ع اِ) گوشت نرم که زیر ملاذه است . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). گوشت کام .

حفاف

حفاف . [ ح ِ ] (ع اِ) پی . (منتهی الارب ). ایز. اثر. (اقرب الموارد). نشان . (منتهی الارب ). حف . حفف . || موی گرداگرد سر. طره ٔ موی گرداگرد سراصلع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، احفة. (اقرب الموارد). || جانب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). حفاف الشی ٔ؛ جانباه . || انداز

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف . [ ح ِ ] (ع مص ) برهنه و ساده و رت کردن زن روی را به برکندن موی برای زینت . (منتهی الارب ). بند و زیر ابرو کردن . کندن زن موی را از روی . (زوزنی ).موی برکندن از روی . (تاج المصادر بیهقی ). ازاله کردن موی از صورت بوسیله ٔ تیغ. (اقرب الموارد). || بهم بستن زن موی را در پس

هفاف

لغت‌نامه دهخدا

هفاف . [ هََ ف ْ فا ] (ع ص ) خران چست و سبک . (منتهی الارب ). طیاش . (اقرب الموارد). || سایه ٔ سرد و سایه ٔ آرمیده و سایه ٔتنک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بال سبک در پریدن . (منتهی الارب ). بالهای سبک پرواز. (ازاقرب الموارد). || پیراهن تنک شفاف براق و درخشنده و سبک .

جست‌وجوی متن

عفیفة

لغت‌نامه دهخدا

عفیفة. [ ع َ فی ف َ ] (ع ص )مؤنث عفیف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). زن پارسا؛ أی پاکدامن . (دهار). زن پارسا و پرهیزگار از حرام . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). ذاتی را نامند که او را صفت چیرگی بر شهوت و تملک نفس بغایت باشد. به عبارت دیگر زن سخت پاکدامن را عفیفه گویند. و ش

درپیوند

بیشتر بدانید

عفائف

'afā'ef

معنی

جست‌وجوی دقیق

عفائف

فرهنگ فارسی عمید

عفائف

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

حفاف

لغت‌نامه دهخدا

هفاف

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

عفیفة

لغت‌نامه دهخدا