عیال دارلغتنامه دهخداعیال دار. (نف مرکب ) کسی که دارای زن و فرزند و اهل و عیال باشد. (ناظم الاطباء). عیالبار. عیالوار. معیل .
روغن حل‌پذیرsoluble oilواژه‌های مصوب فرهنگستاننامیزهای پایدار از آب و روغن با غلظت بالا که در عملیات فلزکاری برای روان‌سازی و خنک‌سازی و ممانعت از خوردگی به کار می‌رود متـ . روغن نامیزه‌ای emulsifying oil
تگرگ‌کاهیhail suppression, hail preventionواژه‌های مصوب فرهنگستاناز بین بردن دانه‌های بزرگ و زیان‌بار تگرگ که معمولاً با آمایش اَبر صورت می‌گیرد
گردشگری بین‌قاره‌ایlong-haul tourism, long-haul travelواژه‌های مصوب فرهنگستانسفر طولانی غالباً بین‌قاره‌ای که با هواپیما معمولاً بیش از پنج ساعت طول می‌کشد
گردشگری درون‌قاره‌ایshort-haul tourism, short-haul travelواژه‌های مصوب فرهنگستانسفری درون‌قاره‌ای یا محلی که با هواپیما معمولاً کمتر از پنج ساعت طول می‌کشد
منحنی بروکنرmass haul diagram, mass haul curve2واژه‌های مصوب فرهنگستانمنحنیای که براساس مسافت ترسیم میشود و نشان‌دهندة سطح مقطع‌های عرضی خاک‌برداری و خاک‌ریزی و نیز مسافت حمل مصالح است
عیال داریلغتنامه دهخداعیال داری . (حامص مرکب ) عمل عیال دار. نگاهداری اهل و عیال . (ناظم الاطباء). || عیالواری . عیالباری . معیل بودن .
عیالوارفرهنگ فارسی عمیدمردی که زن و فرزند و نانخور بسیار داشته باشد؛ دارای اهل‌وعیال؛ عیال‌دار؛ عیالمند.
عیاللغتنامه دهخداعیال . (ع اِ) ج ِ عَیِّل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عیّل شود. || عیال الرجل ؛ کسی که با مرد زندگی میکند و نفقه ٔ او بر وی واجب است ، چون غلام و زن و فرزند صغیر او. (از تعریفات جرجانی ). زن و فرزند و هرکه در نفقه و مؤونت مرد باشد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ). ز
عیاللغتنامه دهخداعیال . [ ع َی ْ یا ] (ع ص ) رجل عیال ؛ مرد خرامان به ناز. فرس عیال ؛ اسب خرامنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به خود بالیده و خرامان در راه رفتن خود، و آن صفت برای شخص و اسب و اسد واقع میشود. (از اقرب الموارد).
چهارعیاللغتنامه دهخداچهارعیال . [ چ َ / چ ِ ع ِ ] (اِ مرکب ) (مرکب از چهار + عیال ) کنایه از آخشیجان است که عناصر چهارگانه باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به چارعیال شود و رجوع به چارعنصر شود.
ام عیاللغتنامه دهخداام عیال . [ اُم ْ م ِ ع ِ ] (اِخ ) نام دهی است مابین مکه و مدینه . (از المرصع). و رجوع به ام العیال شود.
ام عیاللغتنامه دهخداام عیال . [ اُم ْ م ِ ع ِ ] (ع اِ مرکب ) کسی که متصدی احوال قوم باشد و آن را سرپرستی و به امور لازم آن قیام نماید. || دیگ . (از المرصع) (از مهذب الاسماء). در مهذب الاسماء ام العیال با الف و لام است .
