غالب الظن

qālebozzan

معنی

دارای ظن و گمان‌ غالب؛ مطمئن: ◻︎ به حسن قامتت سروی در آفاق / نپندارم که باشد غالب‌الظن (سعدی۲: ۵۲۷).

جست‌وجوی دقیق

غالب الظن

فرهنگ فارسی عمید

دارای ظن و گمان‌ غالب؛ مطمئن: ◻︎ به حسن قامتت سروی در آفاق / نپندارم که باشد غالب‌الظن (سعدی۲: ۵۲۷).

غالب الظن

لغت‌نامه دهخدا

غالب الظن . [ل ِ بُظْ ظَن ن ] (ع اِ مرکب ) رجوع به غالب ظن شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن خطاف القطان . ابوعفان تابعی است . رجوع به غالب بن قطان شود.

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن سلیمان . ابوصالح تابعی است .

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن فرقد. محدث است . (ذکر اخبار اصبهان ص 149).

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن قطان . تابعی است . (منتهی الارب ). رجوع به غالب بن خطاف ... شود.

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن عطیة سرقسطی . وی استاد و اجازه دهنده ٔ ابوالوالید محمدبن عریب سرقسطی است . رجوع به الحلل السندسیه ج 2 ص 150 شود.

جست‌وجوی متن

غالب ظن

لغت‌نامه دهخدا

غالب ظن . [ ل ِ ب ِ ظَن ن ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غالب الظن . ظن غالب . گمان غالب : و غالب ظن آن است که خبری بیرون نیاید. (کلیله و دمنه ).من بر از باغ امیدت نتوانم خوردن غالب الظن و یقینم که تو بیخم بکنی . سعدی (طیبات )

بیخ کندن

لغت‌نامه دهخدا

بیخ کندن . [ ک َدَ ] (مص مرکب ) برانداختن . نابود کردن : من براز باغ امیدت نتوانم بخورم غالب الظن و یقینم که تو بیخم بکنی .سعدی .

ظن

لغت‌نامه دهخدا

ظن . [ ظَن ن ] (ع مص ، اِمص ) پنداشت . گمان . ارتیاب . یعنی طرف راجح از دو طرف اعتقاد غیرجازم . (منتهی الارب ). حدس . || گمان بردن . || به درستی دانستن . دانستن . اعتقاد محکم . قوله تعالی : ظن داود (قرآن 24/38)؛ أی عل

بیخ

لغت‌نامه دهخدا

بیخ . (اِ) اصل و ریشه و قاعده و بنیان . بن . ریشه . پایه .زیر. مقابل شاخ . فرع . (یادداشت بخط مؤلف ). بن . اصل . اساس . ریشه ٔ گیاه عموماً و ریشه ٔ اصلی گیاه و درخت که بزرگتر از ریشه های دیگر است خصوصاً : از ایوان گشتاسب تا پیش کاخ درختی گشن ب

استقراء

لغت‌نامه دهخدا

استقراء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) جستن . (منتهی الارب ). تلاش و جستجو کردن . (غیاث ). || جستن شهرها را. (منتهی الارب ). در شهرها گردیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || پیروی . (غیاث ). || پیروی کردن . از پی چیزی رفتن . درپی رفتن . || از جائی به جائی رفتن . (منتهی الارب ). قریه بقریه گشت

جست‌وجوی هم‌آغاز

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن خطاف القطان . ابوعفان تابعی است . رجوع به غالب بن قطان شود.

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن سلیمان . ابوصالح تابعی است .

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن فرقد. محدث است . (ذکر اخبار اصبهان ص 149).

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن قطان . تابعی است . (منتهی الارب ). رجوع به غالب بن خطاف ... شود.

غالب

لغت‌نامه دهخدا

غالب . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن عطیة سرقسطی . وی استاد و اجازه دهنده ٔ ابوالوالید محمدبن عریب سرقسطی است . رجوع به الحلل السندسیه ج 2 ص 150 شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

سیدغالب

لغت‌نامه دهخدا

سیدغالب . [ س َی ْ ی ِ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نهریوسف بخش مرکزی شهرستان خرمشهر. دارای 300 تن سکنه . محصول آنجا خرما. شغل اهالی پرورش نخل و صنایع دستی آنان حصیربافی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

متغالب

لغت‌نامه دهخدا

متغالب . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) مظفر و فیروز در تعاقب . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تغالب شود.

ابوغالب

لغت‌نامه دهخدا

ابوغالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) احمدبن سلیم الرازی . از اوست : کتاب الانواء. (ابن الندیم ).

ابوغالب

لغت‌نامه دهخدا

ابوغالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) تمام بن غالب بن عمرو تیانی قرطبی . رجوع به ابن تیانی و رجوع به تمام ... شود.

ابوغالب

لغت‌نامه دهخدا

ابوغالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) تیانی . رجوع به ابن تیانی شود.

ترجمه مقاله