غالیدن

qālidan

معنی

۱. غلتیدن: ◻︎ روز و شب در نعمتش غالیدن است / پس ز کفران هر نفس نالیدن است (مولوی: لغت‌نامه: غالیدن).
۲. (مصدر متعدی) از یک پهلو به پهلوی دیگر گردانیدن؛ غلتانیدن: ◻︎ آهو مر جفت را بغالد بر خوید / عاشق معشوق را به باغ بغالید (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۶).
۳. (مصدر متعدی) مالیدن.

جست‌وجوی دقیق

غالیدن

فرهنگ فارسی عمید

۱. غلتیدن: ◻︎ روز و شب در نعمتش غالیدن است / پس ز کفران هر نفس نالیدن است (مولوی: لغت‌نامه: غالیدن).۲. (مصدر متعدی) از یک پهلو به پهلوی دیگر گردانیدن؛ غلتانیدن: ◻︎ آهو مر جفت را بغالد بر خوید / عاشق معشوق را به باغ بغالید (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۶).۳. (مصدر متعدی) مالیدن.

غالیدن

لغت‌نامه دهخدا

غالیدن . [ دَ ] (مص ) غلطیدن . (برهان ). || غلطانیدن . (برهان ). غلتانیدن . گردانیدن به پهلو. از پهلو به پهلو غلطانیدن . صاحب برهان ذیل «غالد» آرد: ماضی غلطانیدن باشد عموماً و کسی که بر سبیل عشرت همچون عاشق و معشوق خود را از این طرف به آن طرف و از آن طرف به این طرف غلطاند خصو

غالیدن

فرهنگ فارسی معین

(دَ) 1 - (مص ل .) غلطیدن . 2 - (مص م .) غلطاندن .

جست‌وجوی هم‌آوا

غولیدن

لغت‌نامه دهخدا

غولیدن . [ دَ ] (مص ) گریزانیدن . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ). فراری دادن . شکست دادن . || تحریک به جنگ . (اشتینگاس ). برآغالانیدن بر جنگ . (ناظم الاطباء). || تحریک کردن . کسی را به کاری واداشتن . (شعوری ج 2 ورق 190<

غژولیدن

لغت‌نامه دهخدا

غژولیدن . [ غ ُ دَ ] (مص ) هشیار وچالاک بودن . (آنندراج ). متوجه بودن . (ناظم الاطباء). || شتاب کردن . (آنندراج ). || گوز دادن . (آنندراج ) (از فرهنگ شعوری ). تیزیدن و تیز دادن . || مشغول گشتن . || مقید بودن . || سعی و کوشش کردن . (ناظم الاطباء).

غولدنگ

لغت‌نامه دهخدا

غولدنگ . [ دَ ] (ص مرکب ) غول تشنگ . آدم قدبلند بدترکیب . از معنی غول بمعنی دیو مأخوذ است . (از فرهنگ نظام ).غول دنگ یا غوله دنگ بمعنی گرد و فربه و سمین . || شریر و فتنه جو و فتنه انگیز. (ناظم الاطباء).

غولدنگ

فرهنگ فارسی عمید

شخص قدبلند و فربه؛ تنومند بدترکیب.

غولدنگ

فرهنگ فارسی معین

(لْ دَ) (اِ.) (عا.) آدم درشت هیکل و بدترکیب .

جست‌وجوی متن

غالیدگی

لغت‌نامه دهخدا

غالیدگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی غالیدن . رجوع به غالیدن شود.

غالنده

لغت‌نامه دهخدا

غالنده . [ ل َ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی از غالیدن . غلتنده . رجوع به غالیدن شود.

غالیده

لغت‌نامه دهخدا

غالیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از غالیدن . غلتیده . رجوع به غالیدن شود.

مرغ

لغت‌نامه دهخدا

مرغ . [ م َ ] (ع مص ) گیاه تر چریدن . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). گیاه خوردن چهارپای . (تاج المصادر بیهقی ). خوردن چهارپای . (دهار). || جای گرفتن در گیاه و چریدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || غلطیدن در گیاه . (از منتهی الارب ). غالیدن بر گیاه . || کفک اند

کنغال

لغت‌نامه دهخدا

کنغال . [ ک ِ ] (ص ) کنغاله . (فرهنگ فارسی معین ). امردباز وغلام باره و در اصل کنک غال بود یعنی امرد را می غلطاند. (فرهنگ رشیدی ). کنک به معنی امرد کنده است و غالیدن غلطانیدن و کنک غال غلطاننده و زیر و بالاکننده ٔ کنک ، یعنی امردباز و لوطی . کاف دوم کنک محذوف شده کنغال و کنغا

جست‌وجوی هم‌قافیه

نیاغالیدن

لغت‌نامه دهخدا

نیاغالیدن . [ ن َ دَ ] (مص منفی ) مقابل آغالیدن . (یادداشت مؤلف ).

آغالیدن

لغت‌نامه دهخدا

آغالیدن . [ دَ ] (مص ) انگیختن و تحریک و اغرا و برشورانیدن و تیز کردن بر خصومت و جنگ و فتنه . بشورانیدن بر کسی . آشوفتن کسی بر دیگری : شتربه ... گفت واجب نکند که شیر بر من غدر کند لیکن او را بدروغ بر من آغالیده باشند. (کلیله و دمنه ).بر آغالیدنش اس

اغالیدن

لغت‌نامه دهخدا

اغالیدن . [ اَ دَ ] (مص ) گرم شدن . متغیر و ستیزنده شدن . ترغیب نمودن مردم را بر جنگ . آغالیدن . (ناظم الاطباء). و رجوع به آغالیدن شود.

بیاغالیدن

لغت‌نامه دهخدا

بیاغالیدن . [ دَ] (مص ) تحریک کردن و تحریک نمودن . (آنندراج ). تحریک نمودن و تحریض کردن . (برهان ). || آمیختن و برغلانیدن ، یعنی اغوا نمودن . (غیاث ) (آنندراج ). || جنبانیدن . (غیاث ). رجوع به آغالیدن شود.

برآغالیدن

فرهنگ فارسی عمید

= آغالیدن

درپیوند

بیشتر بدانید

غالیدن

qālidan

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید