لغتنامه دهخدا
غضبة. [ غ َ ب َ ] (ع اِ) پوست بز کوهی کلان سال . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جلد المسن من الوعول . (اقرب الموارد). || سپرمانندی است از پوست شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شبه الدرقة من جلد البعیر. (اقرب الموارد). || گوشت پاره ای که به سرشت در چشم خانه یا پلک بالایین روید. (من