غلظلغتنامه دهخداغلظ. [ غ َ ] (ع اِ) زمین درشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الارض الخشنة. (اقرب الموارد).
غلظلغتنامه دهخداغلظ. [ غ ِ ل َ] (ع مص ، اِ مص ) سطبر گردیدن . درشت شدن . (منتهی الارب ). به معانی غلظة (مثلثة). (منتهی الارب ). سطبر شدن .(مصادر زوزنی ). سطبری . (غیاث اللغات ). غِلاظَة. (اقرب الموارد). درشتی . کلفتی . سطبرا. ضخامت . زفتی . || بیدادگری . خطا. (دزی ج <span class="hl" dir="ltr
غلزلغتنامه دهخداغلز. [ غ ُ ] (اِخ ) جایی است در دیار غطفان که به قولی وقعه ٔ حصین بن حمام مری در آنجا اتفاق افتاد. (از معجم البلدان ).
غلیزلغتنامه دهخداغلیز. [ غ َ / غ ِ ] (اِ) لعاب . لعاب دهان بچه . گلیز. (برهان قاطع). رجوع به غلیزبند، گلیز و گلیزبند شود.
غلیظلغتنامه دهخداغلیظ. [ غ َ ] (ع ص ) گنده و سطبر. (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) . ستبر. (مهذب الاسماء) (آنندراج ) (مجمل اللغة). ج ، غِلاظ. (المنجد) (مهذب الاسماء). مقابل رقیق و باریک . ذوالغلاظة. (از اقرب الموارد). ضد رقیق . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). مقابل تُنُک . خشن . کلفت . ضد گشاده و شُ
غلیظفرهنگ فارسی عمید۱. دارای مادۀ محلول بسیار در مایع: چای غلیظ.۲. شدید؛ پررنگ: آرایش غلیظ.۳. [مجاز] فشرده و انبوه: دود غلیظ.۴. [عامیانه] با شدت یا وضوح فراوان: لهجهٴ غلیظ، فحش غلیظ.۵. [قدیمی] خشن و تندخو: مٲمور غلیظ.
غلظتلغتنامه دهخداغلظت . [ غ ِ ظَ ] (ع اِمص )غلظة. درشتی . (مجمل اللغة). رجوع به غلظة شود. || ستبری . (مجمل اللغه ). سطبری . مقابل تُنکی . مقابل رقت . سطبرا. کلفتی . زبری . رجوع به غلظة شود.
غلظةلغتنامه دهخداغلظة. [ غ َ ظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (ازاقرب الموارد). غِلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) درشتی و بدخویی و بدزبانی . فظاظت . (اقرب الموارد). || گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غ
غلظةلغتنامه دهخداغلظة. [ غ ِظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (اقرب الموارد). غَلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || درشتی کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). سختگیری . خشونت . (دزی ج 2ص
غلظةلغتنامه دهخداغلظة. [ غ ُ ظَ ] (ع مص ) به معانی غَلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به غَلظَة شود.
عجهرةلغتنامه دهخداعجهرة. [ع َ هََ رَ ] (ع اِمص ) ستم و درشتی خلق . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الجفاء و غلظ الخلق . (اقرب الموارد).
فائجةلغتنامه دهخدافائجة. [ ءِ ج َ ] (ع اِ) فراخی میان هر دو بلند از زمین درشت . (منتهی الارب ). متسع مابین کل مرتفعین من غلظ او رمل . (اقرب الموارد). || ریگ توده . || گروه . (منتهی الارب ).
زفتیلغتنامه دهخدازفتی . [زَ ] (حامص ) درشتی . ستبری . (ناظم الاطباء). غلظ. غلظت . کلفتی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : یارم از زفتی سه چندان بد که من هم به لطف و هم به خوبی هم به تن . مولوی .|| هنگفتی . || تندی . (ناظم الاطباء).<b
کلفتیلغتنامه دهخداکلفتی . [ ک ُ ل ُ ] (حامص ) ضخامت . سطبرا. سطبری . حجم . غلظ. قطر. ثخن . ستبری . غلظت . زفتی . چگونگی کلفت . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). || بزرگی . درشتی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلفت شود.
حسی مزعفلغتنامه دهخداحسی مزعف . [ ح ِ م ُ ع َ ] (اِ مرکب ) چاهک شوراب . غدیری که آبش شیرین نیست . و در لغت «حِسی و حَسی و حَسی ̍ سهل من الارض یستنقع فیه الماء و قیل : غلظ فوقه رمل یجمح ماء المطر» آمده است . (اقرب الموارد).
غلظتلغتنامه دهخداغلظت . [ غ ِ ظَ ] (ع اِمص )غلظة. درشتی . (مجمل اللغة). رجوع به غلظة شود. || ستبری . (مجمل اللغه ). سطبری . مقابل تُنکی . مقابل رقت . سطبرا. کلفتی . زبری . رجوع به غلظة شود.
غلظةلغتنامه دهخداغلظة. [ غ َ ظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (ازاقرب الموارد). غِلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) درشتی و بدخویی و بدزبانی . فظاظت . (اقرب الموارد). || گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غ
غلظةلغتنامه دهخداغلظة. [ غ ِظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (اقرب الموارد). غَلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || درشتی کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). سختگیری . خشونت . (دزی ج 2ص
مغلظلغتنامه دهخدامغلظ. [ م ُ غ َل ْ ل َ ] (ع ص ) شدید و گران . (ناظم الاطباء).سخت . گران : یمین مغلظ؛ سوگند گران . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : من وکیل در محتشمی ام و اجری و مشاهره و صلت گران دارم و بر آن سوگند مغلظ داده اند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص <span class="hl" dir
مغلظلغتنامه دهخدامغلظ. [ م ُ غ َل ْ ل ِ ] (ع ص ) هر آنچه درشت و ستبر می کند. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح طب ) ضد ملطف و آن دارویی است که قرار می دهد قوام رطوبت را غلیظتر از معتدل یا غلیظتر از آنچه بوده است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). ضد ملطف و آن دوایی است که از شأن او این است که قوام رطوبت
مستغلظلغتنامه دهخدامستغلظ. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استغلاظ. غلیظشونده و غلیظشده . (از اقرب الموارد). || غلیظیابنده چیزی را. (از اقرب الموارد). || خوشه ٔ گندم سخت شده و دانه برآورده . و نیز هر نباتی که سخت شده باشد. || آنکه جامه را بسبب درشتی و گندگی خرید نکند. (از منتهی الارب ) (از
مستغلظلغتنامه دهخدامستغلظ. [ م ُ ت َل َ ] (ع ص ، اِ) نعت مفعولی و اسم مکان از استغلاظ. غلیظ یافته شده . (از اقرب الموارد). جای سطبر و غلیظ: طعنه فی مستغلظ ذراعه ؛ آن جای از ذراع او که غلیظ شده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به استغلاظ شود.
اغلظلغتنامه دهخدااغلظ. [ اَ ل َ ] (ع ن تف ) درشت تر. ستبرتر. (آنندراج ). نعت تفضیلی از غلظت . بمعنی ستبرتر. زفت تر. غلیظتر. (یادداشت بخط مؤلف ): اغلظ المواطی الحصی علی الصفا. (مجمع الامثال میدانی ذیل اخبث ).
