غلیژن

qaližan

معنی

گل‌و‌لای سیاهی که در ته حوض یا جوی جمع می‌شود‌؛ لجن‌: ◻︎ نهالی به زیرش غلیژن بُدی / ز بر چادرش آب روشن بُدی (اسدی: ۲۷۹).

جست‌وجوی دقیق

غلیژن

لغت‌نامه دهخدا

غلیژن . [ غ َ ژَ] (اِ) لجن و گل و لای سیاهی باشد که در ته حوضها و جویها و تالابها بهم رسد و آن را خلان نیز گویند و با زای هوز هم آمده است . (برهان قاطع) (آنندراج ). رلژن .(فرهنگ جهانگیری ). غلیزن . غریزن . غریژن . غریرن . غریژنگ . غریغج . غریفژ. (برهان قاطع). خلیش <span class

غلیژن

فرهنگ فارسی عمید

غلیژن

فرهنگ فارسی معین

(غَ ژَ) (اِ.) لجن ، گِل و لای سیاهی که در ته حوض ها و جوی ها جمع می شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

چهارلیتری

one gallon jug, gallon jug, gallon

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گُنجایه‌ای سبومانند با اندازة اسمی چهارلیتر، با دهانه و دسته‌ای کوچک، که در ایران برای بسته‌بندی مایعات غیرخوراکی از آن استفاده می‌شود

غلچین

لغت‌نامه دهخدا

غلچین . [ غ َ ] (اِ) نعناع بری . به ترکی یارپوز گویند. مرزنگوش . (فرهنگ شعوری ج 2 ورق 187 ب ). رجوع به مرزنگوش شود.

غلن

لغت‌نامه دهخدا

غلن . [ غ َ ] (ع مص ) غلن شباب ؛ از حد درگذشتن جوانی و سرعت کردن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غلو جوانی . از حد گذشتن جوانی . (از اقرب الموارد). || آرام شدن . تسکین یافتن . (دزی ج 2 ص 225).

غیلن تکنه

گویش مازنی

نی قلیان

غیلن کش

گویش مازنی

آن که غلیان می کشد

جست‌وجوی متن

غلیزن

لغت‌نامه دهخدا

غلیزن . [ غ َ زَ ] (اِ) غلیژن . (برهان قاطع). غریزن یعنی گل سیاه که ته حوض ماند. (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا). رجوع به غلیژن و غریزن شود.

غلیون

لغت‌نامه دهخدا

غلیون . [ غ َ لی وَ ] (اِ) بمعنی غلیزن است که گل و لای سیاه ته حوضها باشد. (برهان قاطع) (از جهانگیری ). مصحف غلیژن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رجوع به غلیژن شود.

لجن

لغت‌نامه دهخدا

لجن . [ ل َ ج َ ] (اِ) لژن . (لغت نامه ٔ اسدی ). گل سیاه که در تک حوض و جوی و آبهای خفته پدید آید. گل سیاه یا مطلق گل . گل سیاه و تیره ٔ ته حوض و جوی آب و غیره . لوش . حماء. حمرَده . خلیش . حرمد. خرّه . خرّ. (سروری ). حال . غلیژن . لجم . (برهان ) : <br

پوسیده

لغت‌نامه دهخدا

پوسیده . [ دَ / دِ ] (ن مف ) متخلخل و سبک شده از طول زمان یا علتی دیگر. رمیم . نخر. نخرة. پوده . بالی . بالیة. رمة. ریزیده . رث .سوداء. چرّیده . (در تداول مردم قزوین ) : زآنهمه وعده ٔ نیکو ز چه خورسند شدی ای خر

نهالی

لغت‌نامه دهخدا

نهالی . [ ن ِ ] (اِ) چیزی باشد که بر آن نشینند.(صحاح الفرس ). آن است که به عربی مطرح خوانند و بر صدر صفها افکنند و دست نیز خوانندش . (اوبهی ). حشیة. تشک . توشک . دشک . شادگونه . (یادداشت مؤلف ). قسمی از بساط کوتاه قد و توشک و بستری که به روی آن می خوابند. (ناظم الاطباء). نها

درپیوند

بیشتر بدانید

غلیژن

qaližan

معنی

جست‌وجوی دقیق

غلیژن

لغت‌نامه دهخدا

غلیژن

فرهنگ فارسی عمید

غلیژن

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

چهارلیتری

one gallon jug, gallon jug, gallon

واژه‌های مصوب فرهنگستان

غلچین

لغت‌نامه دهخدا

غلن

لغت‌نامه دهخدا

غیلن تکنه

گویش مازنی

غیلن کش

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

غلیزن

لغت‌نامه دهخدا

غلیون

لغت‌نامه دهخدا

لجن

لغت‌نامه دهخدا

پوسیده

لغت‌نامه دهخدا

نهالی

لغت‌نامه دهخدا