غول پیکر

qulpeykar

معنی

غول‌آسا‌؛ بزرگ و مهیب؛ کسی یا چیزی ‌که جثۀ بزرگ مانند غول دارد.

جست‌وجوی دقیق

غول پیکر

لغت‌نامه دهخدا

غول پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) آنچه یا آنکه بسیار بزرگ و مهیب باشد. غول آسا. کوه پیکر. رجوع به غول شود.

غول پیکر

فرهنگ فارسی عمید

غول‌آسا‌؛ بزرگ و مهیب؛ کسی یا چیزی ‌که جثۀ بزرگ مانند غول دارد.

غول پیکر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

colossal, elephantine, giant, gigantic, Herculean, hulk, monster, monstrous, titan, titanic

جست‌وجوی هم‌آوا

غول

غول . [ غ َ ] (اِخ ) نام کوهی . (منتهی الارب ). در شعر لبید که گوید : عفت الدیار محلها فمقامهابمنی تأبد غولها فرجامها.غول و رجام را دو کوه دانسته اند. (از معجم البلدان ). || و بعضی گویند: غول آبی معروف متعلق به ضباب در درون طنحفه است که نخ

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول . [ غ َ ] (ع مص ) هلاک کردن . (مصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن جرجانی ) (دهار). هلاک کردن کسی را. (منتهی الارب ) کشتن کسی را. (آنندراج ). || ناگاه گرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). بناگاه گرفتن . هلاک کردن و ربودن بناگاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گرفتن کس

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول . [ غ ُ وَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سویره ٔ بخش هندیجان شهرستان خرمشهر که در 44هزارگزی شمال باختری هندیجان و یک هزارگزی شمال راه اتومبیل رو بندر معشور به گچساران قرار دارد. دشت و گرمسیر است . 60 تن سکنه

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول . [ غ ُوْ وَ ] (ع ص ) عیش غُوَّل ٌ؛ زیست خوش . (منتهی الارب ). عیش اَغوَل و غُوّل ؛ یعنی زندگی خوش . (از تاج العروس ) . فراخی زیست .

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول . [غ َ ] (اِخ ) (یوم ...) یکی از جنگهای عرب است که در آن قبیله ٔ ضبه با بنی کلاب جنگ کردند، و جثامةبن عمروبن محلم شیبانی به دست ابوشملة طریف بن تمیم تمیمی کشته شد. اوس بن غلفاء درباره ٔ این جنگ گوید : و قد قالت امامة یوم غول تقطع یا ابن غلف

جست‌وجوی مشابه

غول پیکری

دیکشنری فارسی به انگلیسی

monstrosity

غول پیکر (چیز)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

monster

ادم غول پیکر

دیکشنری فارسی به عربی

عملاق

جست‌وجوی متن

western red-backed salamander

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غول پیکر غول پیکر غرب

عملاق

دیکشنری عربی به فارسی

غول پيکر

solan goose

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غول پیکر

pole vaulting

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غول پیکر

giantize

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غول پیکر

جست‌وجوی هم‌آغاز

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول

لغت‌نامه دهخدا

غول

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامغول

لغت‌نامه دهخدا

دامغول . (اِ) گرهی که در گلو و اعضای مردم افتد و درد نکند. گره های کوچک و بزرگ که بر تن مردم افتد و درد ندارد. دانه ها و گره ها باشد مانند گردکان که از اعضاء و گلوی مردم برمی آید و درد نمیکند و آنرا سلعه میگویند. (برهان ). خوک . سلعه . خوکک . چخج . (زمخشری ). جخش . جخج . غده

دره غول

لغت‌نامه دهخدا

دره غول . [ دَرْ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاربلوک بخش سیمینه رود شهرستان همدان . واقع در 19هزارگزی جنوب قصبه بهار و 8هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ همدان به کرمانشاه ، با 2492

دغول

لغت‌نامه دهخدا

دغول . [ ] (اِ) ساغری بود بزرگ ، بدان آب کشند. (لغت فرس اسدی ) : خواجه فرموش کرد آنچه کشیدآب فرغونها بسی به دغول .؟ (از لغت فرس اسدی ).

دغول

لغت‌نامه دهخدا

دغول . [ دَ ] (ص ) داغول . حرامزاده . عیار. حیله باز. مکار. (از برهان ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). رجوع به داغول شود.

دل مشغول

لغت‌نامه دهخدا

دل مشغول . [ دِ م َ ] (ص مرکب ) مشغول دل . با شغل دل . نگران چیزی بقصد رفع خطری از کسی یا تیمارداری از کسی . || مضطرب . مشوش . ناراحت . نگران : من هرگز استادم را دل مشغولتر و متحیرتر از این ندیدم که این روزگار که اکنون دیدم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص <spa

درپیوند

بیشتر بدانید

غول پیکر

qulpeykar

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا