فاز

fāz

معنی

۱. هر مرحله‌ای از فرآیند ساخت ساختمان یا تٲسیسات.
۲. [عامیانه، مجاز] حالت؛ نمود.
۳. سیم دارای جریان؛ سیم فاز.
۴. (فیزیک) حالت‌های فیزیکی یک ماده، مانندِ مایع، جامد، ویژگی گاز بودن آب.

جست‌وجوی دقیق

فاز

لغت‌نامه دهخدا

فاز. (فرانسوی ، اِ) سیم برقی که دارای الکتریسیته ٔ مثبت باشد، چنانکه گوییم برق سه فاز یعنی مقدار الکتریسیته ای که از سه سیم مثبت وارد دستگاه کنتور می شود.

فاز

فاز. (اِخ ) دهی از دهستان تبادکان بخش حومه ٔ شهرستان مشهد که در 20هزارگزی شمال خاوری مشهد، کنار راه عمومی مشهد به کلات واقع است . جلگه ای معتدل و دارای 1256 تن سکنه است . آب آنجا از رودخانه تأمین میشود. محصو

فاز

لغت‌نامه دهخدا

فاز. (اِخ ) شهری از نواحی مرو. (معجم البلدان ). حمداﷲ مستوفی در هفت فرسنگی مرو این ناحیه را ذکر کرده است . (نزهةالقلوب ج 3 چ لیدن ص 179).

فاز

لغت‌نامه دهخدا

فاز. (اِخ ) فازیس . فازیست . فاسیوس . رودی در گرجستان غربی که امروز آن را ریون گویند و در زمان داریوش بزرگ گذرگاه سربازان ایران و یونان و یکی از راههای جنگی آن روزگار بوده است . (از ایران باستان پیرنیا ج 1 ص 667</sp

فاز

فرهنگ فارسی عمید

۱. هر مرحله‌ای از فرآیند ساخت ساختمان یا تٲسیسات.۲. [عامیانه، مجاز] حالت؛ نمود.۳. سیم دارای جریان؛ سیم فاز.۴. (فیزیک) حالت‌های فیزیکی یک ماده، مانندِ مایع، جامد، ویژگی گاز بودن آب.

جست‌وجوی هم‌آوا

فاز پراکنده

disperse phase, dispersed phase

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فازی از یک سامانه، شامل ذرات یا قطرات ماده‏ای که در فاز دیگر پراکنده می‏شود

ولتاژ فازبه‌فاز

phase to phase voltage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اختلاف پتانسیل بین دو فاز

قاعدۀ فاز

phase rule, Gibbs phase rule

واژه‌های مصوب فرهنگستان

برای هر سامانۀ تعادلی رابطۀ P + F = C + 2 برقرار است که در آن P تعداد فازهای مجزا و C تعداد اجزا و F درجۀ آزادی سامانه باشد

ولتاژ فاز

phase voltage, phase-element voltage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ولتاژ بین دو سر یک عنصر فاز (phase element)

تبدیل فاز

phase transformation1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تبدیلی در نظریة میدان و مکانیک کوانتومی که با ضرب کردن تابع موج یک سامانه در تابعی نمایی حاصل می‌شود

جست‌وجوی مشابه

فازانیه

لغت‌نامه دهخدا

فازانیه . [ ی َ ] (اِ) (ظَ . هندی ) در هندوستان نگهبانان درخت خرما را میگفتند. (دزی ج 2 ص 236).

فازر

لغت‌نامه دهخدا

فازر.[ زِ ] (ع ص ) پاره کننده . شکننده . فسخ کننده . (از اقرب الموارد). و رجوع به فزر شود. || (اِ) نوعی مورچه ٔ سیاه که به سرخی زند. (از اقرب الموارد). || راه گشاده و فراخ . (از اقرب الموارد).

فازرة

لغت‌نامه دهخدا

فازرة. [ زِ رَ ] (ع ص ) مؤنث فازر. رجوع به فازر شود. || (اِ) راهی که در شنزار در میان زمین های درشت به وجود آید. (از اقرب الموارد).

فازة

لغت‌نامه دهخدا

فازة. [ زَ ] (ع اِ) چادر و سایبانی که دو پایه داشته باشد. (از اقرب الموارد).

فازکمیروز

لغت‌نامه دهخدا

فازکمیروز. [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان تبادکان بخش حومه ٔ شهرستان مشهدکه در 22 هزارگزی شمال خاوری مشهد، کنار راه مشهد به محمدآباد و کوچکی واقع است . جلگه ای معتدل و دارای 1256 تن سکنه است . آب آنجا از قنات ت

جست‌وجوی متن

polyphase

دیکشنری انگلیسی به فارسی

چند فاز، جریان برق چند فاز، چند فازه، چند مرحلهای

سَوانگاری گاز ـ مایع

gas-liquid chromatography

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی سوانگاری که در آن فاز متحرک گاز است و فاز ثابت جامدی است که با یک فاز ثابت مایع پوشیده شده است

biphase

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دو فاز

multiphaser

دیکشنری انگلیسی به فارسی

چند فاز

polyphasic

دیکشنری انگلیسی به فارسی

چند فاز

جست‌وجوی هم‌آغاز

فازانیه

لغت‌نامه دهخدا

فازانیه . [ ی َ ] (اِ) (ظَ . هندی ) در هندوستان نگهبانان درخت خرما را میگفتند. (دزی ج 2 ص 236).

فازر

لغت‌نامه دهخدا

فازرة

لغت‌نامه دهخدا

فازة

لغت‌نامه دهخدا

فازة. [ زَ ] (ع اِ) چادر و سایبانی که دو پایه داشته باشد. (از اقرب الموارد).

فاز قلعه نو

لغت‌نامه دهخدا

فاز قلعه نو. [ ق َع ِ نُو ] (اِخ ) دهی از دهستان تبادکان بخش حومه ٔ شهرستان مشهد که در 22 هزارگزی شمال خاوری مشهد، خاور راه مشهد به کلات واقع است . جلگه ای معتدل و دارای 1175 تن سکنه است . آب آنجا از رودخانه

جست‌وجوی هم‌قافیه

رفاز

لغت‌نامه دهخدا

رفاز. [ رَف ْ فا ] (ع ص ) نباض . زننده (رگ ). (یادداشت مؤلف ). رجوع به رفز شود.

احتفاز

لغت‌نامه دهخدا

احتفاز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) آماده شدن . || برانگیخته شدن . کوشش کردن در رفتن . جنبیدن برای برخاستن . || بر سر دو پای نشستن . || راست نشستن بر سرین . || فراهم آمدن . || خویش را درچیدن . || دامن برچیدن برای کار. (منتهی الارب ).

احرنفاز

لغت‌نامه دهخدا

احرنفاز. [ اِ رِ ] (ع مص ) مجتمع شدن . گرد آمدن : اِحرنفزوا للرّواح . (منتهی الارب ).

قفاز

لغت‌نامه دهخدا

قفاز. [ ق ُ ] (ع مص ) قَفْز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به قفز شود.

قفاز

لغت‌نامه دهخدا

قفاز. [ ق ُف ْ فا ] (ع اِ) نوعی از غلاف دست پر از پنبه که زنان در سرما پوشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). دستوانه . (ربنجنی ). دستکش . || چیزی است از چرم یا نمد که شکارچی در دست کند. (اقرب الموارد). || نوعی از زیور دست و پای . || آهنی است شبکه دار که بر آن باز نشیند. || سپ

درپیوند

بیشتر بدانید

فاز

fāz

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا