فانهلغتنامه دهخدافانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) چوبکی باشد که درودگران در میان چوبهای بزرگ نهند، و در ولایت آذربایجان سکنه گویند. (صحاح الفرس ). چوبی که میان شکاف چوب گذارند. (آنندراج ). || چوبی که در پس دروازه برای بستن در استوار کنند. (انجمن آرا) (آنندراج ) <spa
فانهفرهنگ فارسی عمید۱. = بِغاز۲. چوب پشت در؛ کلون: ◻︎ تو را خانه دین است و دانش درون شو / بدان خانه شو سخت کن در به فانه (ناصرخسرو: ۴۲).
فانهفرهنگ فارسی معین(نِ) (اِ.) 1 - تکه چوبی که برای شکافتن چوب دیگر لای آن می گذارند. 2 - چوبی که پشت در می انداختند تا باز نشود. 3 - شمع ؛ چوبی که آن را بین دیوار و زمین مایل می کنند تا دیوار فرو نریزد.
فگانهلغتنامه دهخدافگانه . [ ف َ ن َ /ن ِ ] (اِ) بچه ای را گویند که پیش از زاییدن در شکم مادر مرده باشد یا پیش از وعده ساقط شود خواه از انسان باشد و خواه از حیوان دیگر، و با کاف عربی هم گفته اند، و به کسر اول هم آمده است ، و بجای نون میم دیده شده است که فکامه ب
ابی فانهلغتنامه دهخداابی فانه . [ اَ ن َ ] (اِخ ) (ظاهراً معرب اپی فان ) ابوسلیمان داودبن متی بن ابوالمعین بن ابی فانه طبیب نصرانی .
ابی فانهلغتنامه دهخداابی فانه . [ اَ ن َ ] (اِخ ) (ظاهراً معرب اپی فان ) ابوسلیمان داودبن متی بن ابوالمعین بن ابی فانه طبیب نصرانی .
ابی فانهلغتنامه دهخداابی فانه . [ اَ ن َ ] (اِخ ) یکی از آباء مسیحی و طبیب کلیسای یونانی ، متولد در فلسطین به سال 310 م . و متوفی به سال 403 م . ذکران مختص وی در دوازدهم ماه مایبوس می باشد.
ابی فانهلغتنامه دهخداابی فانه . [ اَ ن َ ] (اِخ ) یکی از حکمرانان سوریّه ازبطالسه . بطلمیوس پنجم . رجوع به بطلمیوس پنجم شود.
زفانهلغتنامه دهخدازفانه . [ زُ / زَ ن َ /ن ِ ] (اِ) زبانه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (جهانگیری ). زبانه . زوانه . زبانه ٔ آتش چوب و مانند آنها. (فرهنگ فارسی معین ). شعله و زبانه ٔ آتش . (ناظم الاطباء) (از برهان ). || آل
شفانهلغتنامه دهخداشفانه . [ ش َ ن َ / ن ِ ] (اِ) نام مرغی بزرگ و رنگارنگ و بزرگتر از زغن . (ناظم الاطباء). مرغی است بزرگتر از زغن و سه رنگ دارد و او را سبزگرا خوانند. (از فرهنگ اوبهی ). مرغی است بزرگتر از زغن که سر و بال او چند رنگ دارد. (آنندراج ) (غیاث اللغا
شگرفانهلغتنامه دهخداشگرفانه . [ ش َ / ش ِ گ َ ن َ / ن ِ ] (ق ) به طرفگی . به نیکویی . به خوبی . (یادداشت مؤلف ) : با فلک از راه شگرفی درآی تات شگرفانه درافتد بپای . نظامی .<