فتوافرهنگ فارسی عمیدنظر یا رٲی فقیه و مجتهد در احکام شرعی.⟨ فتوا دادن: (مصدر لازم) صدور رٲی و نظر فقهی از جانب فقیه در مورد یک حُکم شرعی.⟨ فتوا گرفتن: (مصدر لازم) پرسیدن رٲی و نظر فقیه دربارۀ یک مسئلۀ شرعی.
فتوا دادنفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مبانی استدلال ادن، قطعاً گفتن، باضرسقاطع اعلام کردن، باقطعیت اعلام کردن، فرمان صادر کردن
استفتافرهنگ فارسی عمیدپرسیدن فتوا از حاکم شرع یا مُفتی هنگام دچار تردید شدن در امری یا مسئلهای؛ فتوا خواستن.