فتوحاتلغتنامه دهخدافتوحات . [ ف ُ] (ع اِ) شهرهایی که به جنگ گشوده شود. (از اقرب الموارد ). || ج ِ فتوح . رجوع به فتوح شود.
فتوحاتفرهنگ فارسی معین( ~ .) [ ع . ] (اِ.) جِ فتوح . 1 - پیروزی - ها، فتح ها. 2 - شهرهایی که با جنگ تصرف شده است .
گفتهایدگویش اصفهانی تکیه ای: bedunvâta طاری: bedunvâtta طامه ای: bodunvâte طرقی: bedunvâta کشه ای: bedunvâta نطنزی: badu(n)vâta
گفتهایدگویش خلخالاَسکِستانی: vâtarân دِروی: vâta.rân شالی: vâta.râne کَجَلی: vât.a.râne کَرنَقی: vâta.râne کَرینی: vâta.rân.e کُلوری: vâta.râne گیلَوانی: vâta.râne لِردی: vâta.rânə
گفتهایدگویش کرمانشاهکلهری: watɪna گورانی: watɪna سنجابی: watɪna کولیایی: awatɪna زنگنهای: watɪna جلالوندی: vetɪnâna زولهای: vetɪnâna کاکاوندی: vetɪnâna هوزمانوندی: vetɪnâna
بتلرلغتنامه دهخدابتلر. [ ب َ ل ِ ] (اِخ ) از خاورشناسان است و کتابی در باب فتوحات عرب در مصرنوشته است . (از لاروس ).
قرنلغتنامه دهخداقرن . [ ق َ ] (اِخ ) کوهی است به آفریقا. (منتهی الارب ). و در فتوحات اسلامی از آن یاد شده است . (معجم البلدان ).
قاسم شیرازیلغتنامه دهخداقاسم شیرازی . [ س ِ م ِ ] (اِخ ) از شاعران ایران است و منظومه ای در فتوحات امیرتیمور به نام «تیمورنامه » سروده است . (از قاموس الاعلام ترکی ).
مفتوحاتلغتنامه دهخدامفتوحات . [ م َ ](ع ص ، اِ) ج ِ مفتوحة. رجوع به مفتوحة شود. || (اصطلاح حساب ) در علم حساب به ماسوای باب مساحت و باب جبر و مقابله گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون ).